De zon schijnt weer, een nieuwe fiets voor Junior.

Lieve mensen,

Zondagochtend, een fijn moment om met koffie en een stukje pure chocola op mijn bankje de week te overpeinzen.
Zacht gekakel van kippen en gelach van de jongens op de achtergrond. Céline Dion komt geregeld voorbij. De ijscoman heeft de Titanic als melodietje om klanten te trekken. Hoe ironisch in dit hete van rood zandstof vergeten land. Heerlijk!

Het was weer een week vol sollicitatiegesprekken en proeflessen. Het kost wat moeite maar we hopen het geheel morgen af te ronden zodat er een nieuwe start gemaakt kan worden met enthousiaste mensen. Thomas is aangenomen voor P1, voor het eerst een man in deze groep. Even wennen, maar geen slechte keus. Veel kinderen hebben thuis geen vader en een mannelijk rolmodel kan geen kwaad. We namen nog een net afgestudeerde jongedame aan. We moesten haar naar school terugsturen voor haar diploma. Men laat afgestudeerden rustig twee jaar op hun felbegeerde papiertje wachten zodat ze nog nergens aan de slag kunnen...grrrrrr......
We dachten een zeer interessante rekenleraar gevonden te hebben, een indrukwekkend gesprek en proefles. Hij haakte helaas af omdat zijn vrouw er niet mee akkoord ging, zei hij......tja, dan begint de hele procedure weer van voor af aan. Weer het dossier in, uitnodigen, wachten op laatkomers, interviewen en les observeren. Heb het wel gehad nu. Ook deze leerkrachten vertrekken ad hoc van hun school als ze bij ons worden aangenomen. Het probleem schuift gewoon door. We doen er maar aan mee, wat moet je anders?
Als men ergens 50.000 shilling meer kan verdienen is dat een goede reden om te vertrekken. Wat een waardeloos systeem. Geeft waanzinnig veel onrust en zo ontstaat er nooit duurzaamheid.

Vrijdag had ik een workshop georganiseerd om het Jolly Phonics programma op te frissen en de nieuwkomers aan te bieden. Ineke was weer in het land en heeft de leerkrachten geïnspireerd met uitleg en vele energizers. Zo fijn dat zij dit belangeloos doet. Dit in tegenstelling tot onze teacher Mariam die nu met baby op een boda boda de stad doorcrost om op chique privescholen de boodschap van early learning en jolly phonics te verkondigen en dat voor een forse betaling. Onze expertise en gekopieerde materialen slijt ze nu voor grof geld ben ik gisteren te weten gekomen. Zo gaat dat. Meneer Jolly gaat dit niet leuk vinden en wij dus ook niet. Ik laat het maar los.

Junior heeft een prachtige oranje fiets, een stevige mountainbike. Zijn lach is niet meer van zijn gezicht af te poetsen. Zo trots. Van zijn zelfverdiende geld gekocht door het maken van armbandjes. Hij heeft nog geld over en kocht een wekker, wat t-shirts en een paar slippers. Zijn broertjes en zusjes trakteerde hij op een ijsje, zo lief. Theo bewaart de rest mocht hij nog wat nodig hebben voor school.
Zo zie je maar hoe je met een kleine aankoop een jongen gelukkig kan maken. Mijn hart gloeit. En dank voor al die lieve mensen die dit mogelijk hebben gemaakt.
Gisteren trof ik Jane met de benen wijd gespreid aan terwijl ze boeken aan het maken was.
Ook zij wil graag geld verdienen zodat ze nog meer kippen kan kopen. Voor 7,50 heb je een mooie gestoffeerd notitieboek. Een klein bedrag voor ons, voor haar twee kippen. Ik sleur en er weer een heel aantal mee en onderzoek ondertussen hoe we ze ook hier in Oeganda kunnen verkopen.

Ik bezocht Grace, onze schoonmaakster op school. Ze woont met haar vier kinderen in eeen piepklein huisje. Haar oudste op de secondary school, twee op de bondekoschool en een baby. Haar man overleed vorig jaar, twee vrouwen, een rits kinderen en schulden achterlatend. Grace heeft niks. De oudste zit thuis omdat ze het schoolgeld niet meer kan betalen. Met tranen in de ogen deelde ze haar verhaal met mij. Ze is radeloos en denkt erover naar het dorp te vertrekken, daar heeft ze in ieder geval gratis eten, maar dan weer geen onderwijs voor haar kinderen. Ze houdt van haar werk, want ze houdt van kinderen. Met een salaris van 230.000 en schoolgeld van totaal 500.000 per term kan je begrijpen dat ze het niet redt.
Voor 15 euro per maand help je een van haar kinderen naar de Bondekoschool en 50 euro per maand haar dochter naar de secondary school. Ik zoek dringend sponsors voor haar.


Morgen is alweer mijn laatste dag. Ik zal vooral Thomas in de klas ondersteunen en nog wat zaken afronden. Ik heb de leerkrachten voor een meeting uitgenodigd omdat ik hen graag wil laten weten vanuit mijn functie als bestuurslid hoe we ons inspannnen, Theo en de school ondersteunen maar ook vooral hoe we deze mensen waarderen in het mooie werk dat ze voor deze kansarme kinderen doen. Want laten we niet vergeten dat deze blijvers zich ook hard inspannen om een verschil te maken.
Hopelijk zijn dan de donderwolken overgedreven en gaat de zon weer schijnen.
Mijn tijd was te kort deze keer, maar andere plicht roept.

IK groet jullie en hopelijk mag ik veel boeken rondsturen en Grace gelukkig maken.

Dank voor jullie belangstelling.

Liefs, rixt