Weer een domper......en zalige avonturen!!
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
21 Februari 2020 | Oeganda, Wakiso
Maandag, half 8 belt Marieke me.....instinctief voel ik dat er iets flink mis is. En ja.....Winnie heeft zondagavond laat haar ontslagmail getikt en komt met onmiddellijke ingang niet meer. Deja vue.... Een jaar geleden vertrokken er plots drie en nu weer een zeer capabele leerkracht. Ik heb twee weken intensief met haar samengewerkt. Ik, als ‘moeder’ , zoals ze me steeds noemde, werd behoorlijk uitgeperst om zoveel mogelijk ideeën te vergaren terwijl mevrouw allang wist dat ze zou vertrekken. Bah, wederom misselijk makend en ik voelde me eigenlijk behoorlijk misbruikt. Ik heb dat gevoel maar gauw losgelaten want het levert niks op, dus schouders ophalen en weer door. Mariam en Aisha hebben haar naar hun school gelokt en uiteraard kon ze de verleiding niet weerstaan. Weer blijkt dat je eigenlijk niet teveel energie in een persoon moet stoppen, het is een opstap naar een chiquere school.
Maar.... niet getreurd, er waren veel waardevolle ervaringen en avonturen deze week. Via Annelies ben ik op een paar prachtige projecten terecht gekomen met evenzo mooie mensen. Maandag na een rit van 1,5 uur op een safe boda kwamen we bij het schooltje van Christiaan ergens aan de rand van Kampala. Een keurige compound met wat schamele lokaaltjes. Palen, houten wandjes en golfplaten verdeeld in gelijkmatige vakken vormen lokaaltjes. Zoals altijd worden we in elke klas zingend ontvangen en ach...wat zijn de arme kinderen toch blij dat ze naar school kunnen. Christiaan en zijn jonge team doen hun uiterste om deze leerlingen op school te houden en te onderwijzen.
Dinsdag waren we de hele dag met Samuel op stap. Hij en zijn team van vrijwilligers ondersteunen arme kinderen en hun moeders in verschillende gebieden in Uganda. We reden door een prachtig landschap zo’n twee uur naar Luwego waar we een middelbare school bezochten voor de armsten. We ontmoetten daar Grace, een hardwerkende leerling met HIV, met wie we naar huis gingen en vonden hier haar moeder, eveneens met HIV besmet. Een hok van twee bij twee waarin vijf personen moeten overleven. Dit gezin wordt door M’TOTO Africa geholpen en dat is hard nodig.
Later in de middag naar wederom een ruraal schooltje en wederom zongen de kinderen uit volle borst de prachtigste liederen voor ons. Zo ontroerend hoe de armoede hun aan te zien is en toch de meest uitbundige uitstraling op hun snoeten.
Wat zal ik hier nog over zeggen? Ik val zo in herhaling, maar het blijft me raken en ik zou wensen dat ik deze projecten die zoveel verschil maken voor deze kinderen met een flinke donatie werden ondersteund. Lieve mensen, ik doe bij deze graag weer een oproep om deze organisatie van lokale vrijwilligers een hart onder de riem te steken met een bijdrage.
Na nog een mooi bezoek aan het team in hun Office en vervolgens een super hartelijk welkom thuis bij Sam en zijn gezin gingen we moe, maar met een vol hart naar huis. Diep onder de indruk van al hun inspanningen voor hun arme landgenoten. Ze zijn er echt, Ugandese engelen!
Woensdag was van heel andere orde. De workshop creatieve materialen ontwikkelen stond op het programma. 7 scholen met gemiddeld zo’n 4 leerkrachten kwamen opdagen. Een volle bak en er werd de hele dag geknutseld aan cijferkaartjes, letter-, memorie spellen etc..... van karton, plastic doppen, kroonkurken en plastic flessen......doodstil en volle aandacht. Iedereen had dozen vol kosteloze materialen meegesleurd. Een groot succes en veel enthousiaste reacties. Dit gaat werken! Een nieuw concept is geboren en vraagt om verdere ontwikkeling. Fijn, een heerlijke nieuwe uitdaging!
Donderdag weer op mijn vertrouwde plek, de Bondekoschool. David, de nieuwe directeur was behoorlijk aangeslagen en verbijsterd door het plotselinge vertrek van Winnie. De rest van het team was stil. Ik observeer en vraag me stiekem af wie de volgende zal zijn die abrupt aftaait, maar ach, de achterblijvers zijn tot nu toe enthousiast en serieus aan het werk en het is een zinloze gedachte. Zij zijn er en willen door en daar doen we het mee. Basta!
De nieuwe leerkracht die voor de eveneens vertrokken Polline was aangesteld staat nu fulltime in PP en gelukkig heeft ze gedurende twee weken veel meegekregen van de PP werkwijze. Ik heb Jacint maar weer flink op weg geholpen en gelukkig kunnen de studenten en Marieke haar ook bijstaan.
En dan vandaag, weer een prachtige dag. Wederom op de boda naar de Stanford Primary School waar we woensdag de workshop gaven. Met de vele geknutselde materialen wilde ik nu in de praktijk met de kinderen toetsen hoe dit uitwerkt. Tevens de leerkrachten laten ervaren hoe je deze spellen toepast in de klassensituatie. Dus, de desks maar omgedraaid en tot groepjes gevormd. De kinderen moesten uiteraard erg wennen maar vooral de kinderen van topklas (oudste kleuters) gingen voortvarend te werk. Muisstil en onderzoekend gingen ze bezig met allerlei letter-, cijfer- en motorische spellen. In babyclass, de peuters die gepijnigd worden met het overschrijven van de letters in in hun schriftje, waren de slapende kindjes al gauw wakker en vol vrolijkheid aan het spelen met de nieuwe spelletjes. Heerlijk om te zien. Dit werkt, en nu nog zien hoe we het lesrooster van math, english en reading omgegooid krijgen zodat het eeuwige bordwerk plaatsmaakt voor actief en betekenisvol leren.
Deze school ziet het belang en de directeur gaat het opvolgen en werken aan de implementatie, ook op de andere zes scholen. Al pratende met Moses bleven er nieuwe ideeën opborrelen. Het gaat een vereenvoudigde versie van Happy Start worden maar niet minder effectief schat ik zo in. Het programma zit in mijn hoofd, kwestie van uitwerken nu...
Mijn tijd is bijna op, dus zal het even los moeten laten en van afstand aansturen, maar ik heb goede hoop.
Morgen vertrekken Ineke, Annelies en ik richting Kiwangala. We lijken wel de drie musketiers in het land van het alfabet, ‘ repeaten’ en overschrijven. Op pad met Jolly Phonics, Happy Start en alle knutsels om de school van weer een andere Moses een boost te geven. We waren hier twee jaar geleden ook al tijdens een mega workshop. Nu maar even kleinschalig de handen uit de mouwen steken.
Maar eerst een zalig weekendje weg, even van de prachtige natuur genieten. De neusgaten opfrissen met zuivere lucht. We hebben er zin in!!
Ondertussen ben ik dankbaar dat ik toch zo’n heerlijke thuisbasis heb. Mijn zalige guesthouse bij Theo. Iedere dag genieten van mijn heerlijke zelfgemaakte smoothies van zalig vers fruit, de smeuïge kwark van de boerderij en mijn kookfrutsels. Goed toeven hier!!
Tot slot deel ik graag mijn banknummer. De vrijwilligers van M’TOTO AFrica zullen zo dankbaar zijn met iedere gift. Ik weet zeker dat dit goed terecht komt, net zoals bij de Bondekoschool en Weeshuis Jane.
NL16RABO0112549837 tnv SR Lanting, ovv M’TOTO Africa.
Voor mooie foto’s en filmpjes verwijs ik graag naar mijn Facebook pagina.
Tot het laatste blog vanuit zalig Uganda.
Liefs, Rixt
-
21 Februari 2020 - 23:15
Marjet:
Wat een verpletterend nieuws dat Winnie nu ook weer vertrokken is! Fijn dat er mensen zijn om een en ander op te vangen. En jij doet mooie ervaringen op. Geniet ervan! -
22 Februari 2020 - 10:11
Wima:
Lieve Rixt,
Ik ben weer diep geraakt door alles wat jullie daar doen!
Laat je inderdaad niet ontmoedigen maar kijk vooruit naar al die geweldige leerkrachten en mooie kinderen die zo blij zijn met jullie hulp en wijsheid!
Geniet van je weekend!
Heel veel liefs
Wilmaä
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley