Tijd vliegt en vooral een tekort eraan....
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
25 Maart 2017 | Oeganda, Kayunga
Het is voor het krieken van de dag dat ik opsta. Vanuit mijn raam zie ik de eerste ochtendschemering en de lucht kleurt rood. ’s Nachts regent het, de regentijd is aangebroken. Dat maakt mijn wandeltocht naar school soms lastig. Met mijn slippertjes glijd ik over de modderige wegen en zo nu en dan moet ik uitwijken voor grote plassen. Halverwege moet ik een modderstroom oversteken en ik heb al eens hulp gekregen van een vriendelijke chauffeur die me 5 meter achteruit reed zodat ik niet door de modder hoefde te waden. Altijd aan de kant vriendelijk wuivende kindertjes luid MZUNGU roepend. Wat zou ik het leuk vinden als ik in Nederland onderweg naar school ook zo enthousiast werd begroet! Er is altijd al volop bedrijvigheid op de vroege ochtend. De winkeltjes zijn open en de eerste was hangt aan de lijnen. Slapen deze mensen nooit? Op school zitten de kinderen te smullen van hun porridge als ik aankom en twee keer in de week is er een assembly. Gisteren kwam de lokale dominee langs om de kinderen een flinke preek te geven over gedrag en godsvrees. Ik gruwel, maar hier vindt men dat allemaal heel gewoon. Twee bijbels in de hand en alle kinderen luisteren devoot. Ik ben erbij weggelopen om een team te ontvangen die een workshop in PP kwam volgen. Men vond mij niet zo beleefd, jammer dan, ik wilde aan het werk. Deze mensen komen niet voor een preek maar voor een nieuwe blik op de ontwikkeling van het jonge kind. Ik bezocht hen vorige week, de gekwelde peutertjes, en zoals altijd vallen de monden open van onze prachtige PP en alle werkwijzen daar. Men heeft totaal geen idee van ontwikkelingspsychologie en ik, als simpele juf, kan hun er van alles over wijsmaken. Ohhhh…je voelt je hier zo ontzettend bekwaam. Maar….deze mensen willen graag leren en begrijpen ook goed hoe het anders kan en moet. Het ontbreekt ze aan middelen en lesmethodieken. En dan de ouders, ze hebben een vastgeroest idee dat kinderen, hoe jong ook, schriftjes vol moeten schrijven en dan niet te vergeten dat er nog huiswerk moet worden gemaakt. Ouders begrijpen niet dat je al spelend kan leren en aangezien zij betalen voor de school, zoeken zij degene die aan die verwachting voldoet. Kiest een school een andere werkwijze dan kost dat klanten, zo simpel is dat. Ik vermoed dat men graag met Happy Start aan de gang gaat, maar training is hard nodig. Werk aan de winkel. Het wordt tijd dat er op hoger niveau aandacht wordt besteed aan deze kwestie want ook onderwijzers zijn niet gelukkig met het pijnigen van het jonge kind.
Onze nieuwe directeur Justus is voortvarend. Met hem heb ik een mooi protocol voor de zgn. mentorgroups uit kunnen werken. Het spellingprogramma is ook zo goed als klaar. Aflatoun moet nog op de rit komen, na allerlei observaties blijkt dat men nog steeds niet helemaal het concept begrijpt. Hier valt nog werk te doen. Mijn tijd is beperkt, dus of me dat allemaal nog lukt is de vraag.
Ik heb veel tijd doorgebracht in de container om alle materialen te ordenen, controleren en vooral af te stoffen. Wat een zooi hier en daar. Er liggen mooie materialen te verpieteren, dus deze maar weer eens een kans geven. Ook een grote schoonmaak in de PP georganiseerd. Samen met de schoonmaaksters de frisse wind erdoor. Alles uitgesorteerd zodat de nieuwe juf een goede start kan maken.
Jane heeft ondertussen 30 notebooks (met excuses voor de verwarring), notitieboeken dus, met stof omkleed en er is inmiddels al een zending in Nederland gearriveerd met Theo. Er kan nog steeds besteld worden uiteraard! Jane heeft een mooi zakcentje verdiend en kan nu eindelijk iets voor zichzelf besteden. De kinderen kunnen weer een jaar naar school en hebben nieuwe uniforms, schoenen en tassen gekregen. Dank aan al die lieve vrienden die mij (maandelijks) sponsoren. Zonder hen zou het voor mij niet te doen zijn zeker nu er drie kinderen op de middelbare school zitten. Deze kosten zijn ontzettend hoog, denk dat ik al met al ruim 1000 euro per jaar kwijt ben aan hen. Ik heb ze helaas niet op kunnen zoeken, geen tijd en mogelijkheden. Volgende keer dan maar.
Mij rest nog twee schooldagen die in het teken zullen staan van afrondende gesprekken, evaluaties en klassenbezoeken. Ik ga zo het dorp in om flesjes prik te bestellen voor de kinderen voor mijn afscheid en voor de leerkrachten ga ik drie kippen halen die de askari (onze houthakkende en poshoroerende concierge) voor ons zal slachten. Maandag een stukje kip bij de posho en bonen. Ik zie ernaar uit. Ik weet nog niet of ik het slachtritueel ga bijwonen…gruwel….
Nog lekker genieten van dit weekend met mijn kinderen. Werken op de laptop met muziek van Adele aan en een loeiende generator op de achtergrond.
Ik hou ervan!
Geniet van het weekend.
Zoen, RIxt
Onze nieuwe directeur Justus is voortvarend. Met hem heb ik een mooi protocol voor de zgn. mentorgroups uit kunnen werken. Het spellingprogramma is ook zo goed als klaar. Aflatoun moet nog op de rit komen, na allerlei observaties blijkt dat men nog steeds niet helemaal het concept begrijpt. Hier valt nog werk te doen. Mijn tijd is beperkt, dus of me dat allemaal nog lukt is de vraag.
Ik heb veel tijd doorgebracht in de container om alle materialen te ordenen, controleren en vooral af te stoffen. Wat een zooi hier en daar. Er liggen mooie materialen te verpieteren, dus deze maar weer eens een kans geven. Ook een grote schoonmaak in de PP georganiseerd. Samen met de schoonmaaksters de frisse wind erdoor. Alles uitgesorteerd zodat de nieuwe juf een goede start kan maken.
Jane heeft ondertussen 30 notebooks (met excuses voor de verwarring), notitieboeken dus, met stof omkleed en er is inmiddels al een zending in Nederland gearriveerd met Theo. Er kan nog steeds besteld worden uiteraard! Jane heeft een mooi zakcentje verdiend en kan nu eindelijk iets voor zichzelf besteden. De kinderen kunnen weer een jaar naar school en hebben nieuwe uniforms, schoenen en tassen gekregen. Dank aan al die lieve vrienden die mij (maandelijks) sponsoren. Zonder hen zou het voor mij niet te doen zijn zeker nu er drie kinderen op de middelbare school zitten. Deze kosten zijn ontzettend hoog, denk dat ik al met al ruim 1000 euro per jaar kwijt ben aan hen. Ik heb ze helaas niet op kunnen zoeken, geen tijd en mogelijkheden. Volgende keer dan maar.
Mij rest nog twee schooldagen die in het teken zullen staan van afrondende gesprekken, evaluaties en klassenbezoeken. Ik ga zo het dorp in om flesjes prik te bestellen voor de kinderen voor mijn afscheid en voor de leerkrachten ga ik drie kippen halen die de askari (onze houthakkende en poshoroerende concierge) voor ons zal slachten. Maandag een stukje kip bij de posho en bonen. Ik zie ernaar uit. Ik weet nog niet of ik het slachtritueel ga bijwonen…gruwel….
Nog lekker genieten van dit weekend met mijn kinderen. Werken op de laptop met muziek van Adele aan en een loeiende generator op de achtergrond.
Ik hou ervan!
Geniet van het weekend.
Zoen, RIxt
-
25 Maart 2017 - 07:53
Wilma:
Hallo Rixt,
Wat een ontroerend verhaal toch weer!
Ik ben weer ontzettend onder de indruk van jou inzet en liefde voor deze mooie kinderen!
Een mooi afscheid en een dikke hugh!
En een goede terugreis! -
25 Maart 2017 - 20:17
Mariette:
Lieve Rixt
Maak er nog een paar mooie dagen van.xxx -
26 Maart 2017 - 13:51
Peter:
Hoi Rixt,
Wat een verhalen weer, maar het is de moeite waard. Succes en goed reis terug
groet,
Peter & de Jana's -
27 Maart 2017 - 15:23
Lilian:
Mooi beeldend geschreven Rixt, ik ben met je meegewandeld door de modder langs alle zwaaiende kids -
27 Maart 2017 - 15:25
Lilian:
En mijn vervolg is ergens blijven hangen....
Maar ik schreef ook nog:
Fijne dagen een een goede terugreis! -
27 Maart 2017 - 15:26
Lilian:
Mét een smiley en een kusje... Zo dan maar: xxx!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
