Social skills all over en een zalig weekendje weg
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
25 Februari 2015 | Oeganda, Kayunga
De avonden vallen snel. Er is net een behoorlijke tropische regenbui gevallen die al het stof even heeft doen wegspoelen. De regen kletterde behoorlijk tegen de ramen en de regenpijp kon al dit geweld niet aan zodat het water overvloedig onder de drempel van de deur stroomde. Daar sta je dan met je voeten in plassen water, wapperende gordijnen en een kilte die doet huiveren. Men is blij met dit soort buien, ik iets minder. Het maakt ook dat de lucht verstoord raakt en het internet weigert. De hoop om dit weblog vanavond de lucht in de krijgen laat ik maar varen.
De dagen zijn vol en vooral lang. Juf Mariam is een zeer gewillige leerling en vindt het heerlijk om in haar nieuwe functie als ‘Sectionleader lower classes’ te opereren. Het zal niet altijd een populaire rol zijn. Men is hier gauw jaloers en heeft moeite iets van een ander aan te nemen. Vol positiviteit pakken we haar rol op en ik weet zeker dat ze het heel goed gaat doen. Samen hebben we gekeken naar de taken die ze gaat vervullen. Dat houdt in dat ze o.a. observaties gaat doen in de overige drie onderbouwgroepen, de leerkrachten begeleidt en aanstuurt waar nodig. We hebben samen een paar juffen geobserveerd, vervolgens voert Mariam het evaluatie gesprek en evalueer ik weer met Mariam hoe het is verlopen.. We hebben gekeken naar de verschilende vakgebieden en hoe we die op 1 lijn binnen de verschillende groepen gaan krijgen. Het Aflatoun programma ligt nog steeds te verstoffen, dus ik heb besloten daar van de week voorbeeldlessen in te geven in alle groepen. Fijn, want dat blijft toch leuk om te doen, je bent een juf per slot.
Morgen gaan we een aanzet maken in de uitvoering van de zgn. Social skills. De afgelopen dagen kreeg ik verschillende briefjes toegestopt met een enorme wensen- en prijslijst. Je maakt je niet echt populair om overall in te snijden, maar het moet, het kan men namelijk niet schelen wat het kost zolang de baas het maar betaalt. Maar...men is vol enthousiasme bezig en vat het serieus op en dat is voor nu het voornaamste. Ondertussen ren ik van de container (waar onze lesmaterialen zich in bevinden) naar de computer (waarvan de printer het niet doet...gr...), ren door van het dorp naar de bank naar de boerderij om geld en materialen te verzamelen. Een intensieve klus, maar leuk!
De meeting met City Parents school is op het laatste moment afgezegd. Ik keurig al mijn materialen naar de bungalow gesleept, vol overtuiging om wat te slijten. Helaas... ik geef het op met deze leerfabrieken waar het alleen maar om groot geld draait. Mooie bussen, prachtige lokalen maar geen praktische materialen. De kinderen gaan hier al om 6.00 naar school en blijven tot een uur of 19.00!!! Dat geldt uiteraard ook voor de leerkrachten. En wij dan maar op de klok kijken als het 17.00 is en we wel graag thuis neerploffen. Wat moeten er toch veel professoren rondlopen in dit land met dit soort van onderwijskamtiteit. Helaas....het levert niet veel meer op dan gestresste kinderbreinen. Spelen en ontdekkend leren, passend onderwijs, cooperatief leren etc.... zijn termen die hier absoluut wereldvreemd zijn. Wij doen het op de Bondekoschool zo gek nog niet, terwijl we toch iets minder uren draaien, maar niet minder intensief. Het doel is een expertisecentrum te worden waar leerkrachtren informatie kunnen inwinnen, workshops kunnen volgen en een officieel certificaat krijgen. Onze leerkrachten moeten nog even flink aan de bak, want zij moeten het wel presenteren. In de onderbouw gaan we nu een flinke aanzet geven, we doen het al met de workshops van Happy Start. Gisteren kwam er nog een viertal, 9 uur rijden verderop, een dag meedraaien. Een zware doos Happy Start en een hoofd vol nieuwe ideeen gingen zij weer huiswaarts. Zo delen we onze ervaringen met anderen en wordt de druppel wellicht gauw een behoorlijke vlek.
Tot slot....een heerlijk weekend doorgebracht in een zalig resort aan het Lake Victoria. Het voelt stoer om in de 4wheel drive door die onmogelijke stad Kampala te crossen en je weg te vinden op zoek naar de haven waar de boot aangelegd lag die ons vervolgens naar het resortje bracht. We waren de enige gasten in de enige bungalow. Hoe kleinschalig is dat? Er stonden nog een paar tenten en dat was het dan. ‘ s Avonds bij olielampjes en kampvuur het eten opgediend gekregen. Deze mensen, een oud-minister nota bene, snappen gastvrijheid. We hebben twee heerlijke dagen gehad en kwamen even helemaal tot rust. Maarten had de afgelppen weken alle hoeken van het land gezien en even wat quality time is dan echt genieten. Het voelde als weken weg...
Morgen maar weer eens naar mijn lieve kindertjes, ik heb ze al een paar dagen niet gezien. De meeste zie ik natuurlijk op school, maar de kleintjes mis ik toch wel.
Voor nu....sura bulungi.
Liefs, Rixt
En....geniet van de vakantie!!
De dagen zijn vol en vooral lang. Juf Mariam is een zeer gewillige leerling en vindt het heerlijk om in haar nieuwe functie als ‘Sectionleader lower classes’ te opereren. Het zal niet altijd een populaire rol zijn. Men is hier gauw jaloers en heeft moeite iets van een ander aan te nemen. Vol positiviteit pakken we haar rol op en ik weet zeker dat ze het heel goed gaat doen. Samen hebben we gekeken naar de taken die ze gaat vervullen. Dat houdt in dat ze o.a. observaties gaat doen in de overige drie onderbouwgroepen, de leerkrachten begeleidt en aanstuurt waar nodig. We hebben samen een paar juffen geobserveerd, vervolgens voert Mariam het evaluatie gesprek en evalueer ik weer met Mariam hoe het is verlopen.. We hebben gekeken naar de verschilende vakgebieden en hoe we die op 1 lijn binnen de verschillende groepen gaan krijgen. Het Aflatoun programma ligt nog steeds te verstoffen, dus ik heb besloten daar van de week voorbeeldlessen in te geven in alle groepen. Fijn, want dat blijft toch leuk om te doen, je bent een juf per slot.
Morgen gaan we een aanzet maken in de uitvoering van de zgn. Social skills. De afgelopen dagen kreeg ik verschillende briefjes toegestopt met een enorme wensen- en prijslijst. Je maakt je niet echt populair om overall in te snijden, maar het moet, het kan men namelijk niet schelen wat het kost zolang de baas het maar betaalt. Maar...men is vol enthousiasme bezig en vat het serieus op en dat is voor nu het voornaamste. Ondertussen ren ik van de container (waar onze lesmaterialen zich in bevinden) naar de computer (waarvan de printer het niet doet...gr...), ren door van het dorp naar de bank naar de boerderij om geld en materialen te verzamelen. Een intensieve klus, maar leuk!
De meeting met City Parents school is op het laatste moment afgezegd. Ik keurig al mijn materialen naar de bungalow gesleept, vol overtuiging om wat te slijten. Helaas... ik geef het op met deze leerfabrieken waar het alleen maar om groot geld draait. Mooie bussen, prachtige lokalen maar geen praktische materialen. De kinderen gaan hier al om 6.00 naar school en blijven tot een uur of 19.00!!! Dat geldt uiteraard ook voor de leerkrachten. En wij dan maar op de klok kijken als het 17.00 is en we wel graag thuis neerploffen. Wat moeten er toch veel professoren rondlopen in dit land met dit soort van onderwijskamtiteit. Helaas....het levert niet veel meer op dan gestresste kinderbreinen. Spelen en ontdekkend leren, passend onderwijs, cooperatief leren etc.... zijn termen die hier absoluut wereldvreemd zijn. Wij doen het op de Bondekoschool zo gek nog niet, terwijl we toch iets minder uren draaien, maar niet minder intensief. Het doel is een expertisecentrum te worden waar leerkrachtren informatie kunnen inwinnen, workshops kunnen volgen en een officieel certificaat krijgen. Onze leerkrachten moeten nog even flink aan de bak, want zij moeten het wel presenteren. In de onderbouw gaan we nu een flinke aanzet geven, we doen het al met de workshops van Happy Start. Gisteren kwam er nog een viertal, 9 uur rijden verderop, een dag meedraaien. Een zware doos Happy Start en een hoofd vol nieuwe ideeen gingen zij weer huiswaarts. Zo delen we onze ervaringen met anderen en wordt de druppel wellicht gauw een behoorlijke vlek.
Tot slot....een heerlijk weekend doorgebracht in een zalig resort aan het Lake Victoria. Het voelt stoer om in de 4wheel drive door die onmogelijke stad Kampala te crossen en je weg te vinden op zoek naar de haven waar de boot aangelegd lag die ons vervolgens naar het resortje bracht. We waren de enige gasten in de enige bungalow. Hoe kleinschalig is dat? Er stonden nog een paar tenten en dat was het dan. ‘ s Avonds bij olielampjes en kampvuur het eten opgediend gekregen. Deze mensen, een oud-minister nota bene, snappen gastvrijheid. We hebben twee heerlijke dagen gehad en kwamen even helemaal tot rust. Maarten had de afgelppen weken alle hoeken van het land gezien en even wat quality time is dan echt genieten. Het voelde als weken weg...
Morgen maar weer eens naar mijn lieve kindertjes, ik heb ze al een paar dagen niet gezien. De meeste zie ik natuurlijk op school, maar de kleintjes mis ik toch wel.
Voor nu....sura bulungi.
Liefs, Rixt
En....geniet van de vakantie!!
-
25 Februari 2015 - 12:04
Anna:
Jammer van die school, maar als ze jou pakket niet willen, zijn ze gewoon stom!!!
Verder goed bezig,
knuffel xxxx anna -
25 Februari 2015 - 15:48
José :
Hoi Rixt, ben achterstallige "post" aan het inhalen, heerlijker te lezen en tja de min's op de koop toe te nemen… je kent het ondertussen hè? Never give up!! Harte groet aan allen o p de Bondeko school en jou en de jouwen, José -
25 Februari 2015 - 19:52
Laura:
Super goed bezig Rixt. Leuk om je belevenissen te lezen. Op en top juf, maakt niet uit waar je bent. Geweldig! Geniet er nog maar lekker van. We zien je over een paar weekjes (gelukkig) weer terug.
Groetjes Laura (en natuurlijk ook Dilano) -
25 Februari 2015 - 20:29
Selena:
Goed bezig juf Rixt
-
25 Februari 2015 - 20:46
Ruud:
Hee Rixt en Maarten, wij volgen jullie berichten. Petje af voor jullie bijzondere inzet en belevenissen. Ieder op jullie manier in samenwerking bezig om mensen en vooral kinderen in Uganda kansen te bieden om zich te ontwikkelen. Heel mooi om te zien! On the move! Lieve groet, elma en ruud -
25 Februari 2015 - 21:35
Lida:
Fijn weer wat van je te lezen! liefs Lida -
26 Februari 2015 - 08:41
Ineke Coumou:
Hoi Rixt Wat mooi om te lezen hoe je met Miriam aan het werk bent! Heel concreet; daat gaat wat goeds uit komen.
liefs Ineke -
27 Februari 2015 - 00:05
Jos Van Baarsen:
Dank je Rixt voor het delen van je mooie verhaal .gr. Jos -
27 Februari 2015 - 08:29
Helga:
Hoi Rixt,
Wat fijn dat jullie een heerlijk en relaxed weekend hebben gehad. Even de batterij weer opladen en verder met het mooie werk dat jullie doen in Oeganda. Alles wat druppelsgewijs binnen komt, zal later een zee vol ervaring en wijsheid worden.....dus gewoon vol enthousiasme en geduld doorgaan!!!
Dikke knuffel voor jullie en Jane en de kinderen.
Sijbren en Helga -
27 Februari 2015 - 09:44
Willy Peetoom:
Petje af Rixt! Je bent een echte doordouwer. Ik lees jullie verhalen aandachtig. Oók wat tussen de regels staat.
Zoen
Willy -
27 Februari 2015 - 20:24
Lilian:
Lieve Rixt, voor jou voelt het soms misschien als langzame stappen, maar als ik het zo lees ben ik echt onder de indruk van alles wat jullie bereiken. Leve Happy Start! -
01 Maart 2015 - 11:55
Anneke:
Hoi Rixt, prachtige verhalen weer! Inspirerend zoals jij bezig bent!
Groetjes An -
09 Maart 2015 - 13:37
Lies:
Hallo Rixt,
Wat mooi dat Mariam het zo goed doet! Komt door jouw training natuurlijk!
Dat niet alles zonder slag of stoot gaat, weet je intussen wel.
Heerlijk dat jullie ook wat konden relaxen in dat mini-resort! Dik verdiend!
Ik doe je hierbij de groeten van Sandra Venner. Heb haar en John opgezocht in Portugal tijdens onze wintervakantie vorige week.
Liefs uit Dronten en nog een fijne tijd in Afrika
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
