Feestjes vieren die langzaam op gang komen.....
Door: Rixt Lanting
Blijf op de hoogte en volg Rixt
02 Maart 2014 | Oeganda, Kayunga
Alweer tien dagen onderweg in snikheet en droog Uganda.
Het leven van alledag gaat zijn gangetje ondanks alle discussies die gaande zijn in dit land.
Voor mij is het leven hier een feest, genietend van alle opmerkelijke dingen die me overkomen, genieten van eenvoud, van de vrolijke snoeten en de mensen die ondanks alles nog wat van het leven proberen te maken. Daaronder ligt het lijden, het wantrouwen, het overleven en de zorg. Terwijl de hele wereld zich druk maakt over een anti-homowet, waar de gewone mens echt niet mee geholpen is. Het lijkt een farce te zijn van de overheid. De wereld tegen zich te krijgen, de conservatieve mens die de regering hier voor 100 % in steunt, zodat Museveni met de volgende verkiezingen het volk achter zich weet geschaard. Wij tegen de rest van de wereld. Maakt dat een volk sterk? Gaat de vreemdelingenhaat hier opbloeien, wij mzungu’s brengen hier behalve onze steun blijkbaar ook homosexualiteit. Zo ziet men dat hier. Ach....je kunt je beter druk maken over een ander, dat leidt af van je eigen problemen per slot. Kortom, het is eigenlijk erg simpel en doorzichtig. De westerse wereld heeft dadelijk alle problemen vooroorzaakt door ontwikkelingshulp in te trekken en speelt daarmee Museveni uiteindelijk in de kaart.
Maar goed, daar ben ik hier niet voor. Ik kom voor de kinderen, die vele, vele kinderen. Per jaar worden hier 1,2 miljoen kinderen geboren. Een vrouw krijgt er gemiddeld 6,2. Het is de snelstgroeiende bevolking ter wereld. Die kinderen moeten onderwezen worden. Daarvan hebben wij er zo’n 230 op school. Heel klein druppeltje dus, maar wat een zalige.
Deze week ben ik slechts drie dagen op school geweest. Ik heb veel gesprekken gevoerd met de leerkrachten en de zaken die hen bezig houden. Met Mariam een training voorbereid. Morgen en dinsdag komen er leerkrachten van andere scholen onze school , en dan met name de PP, bezoeken en Mariam zal deze mensen inwijden in Happy Start.Deze leerkrachten komen van ver. Moeten onderdak hebben en maaltijden moeten geregeld. Daar moet ik allerlei mensen voor inschakelen, een hele logistiek hier, want we zitten maar in een klein dorpje.
Gisteren ben ik teruggekomen van een trip naar Gulu. Maarten traint daar een groep ex-kindsoldaten en zij hebben ons een voorstelling getoond die zij in drie dagen hebben ingestudeerd. Het enthousiasme en de gedrevenheid straalden ervan af. Wat een mooie mensen, vol in kracht en de wil om hun leven een positieve wending te geven. Vrijdag hebben Maarten en ik de school van Ben en Nighty geopend, na uren wachten in de zenderende hitte tot alles geregeld was. Ben had er een enorm feest van gemaakt. Toespraken van de chairman, dansen, kinderen die liedjes zongen , een geluidsinstallatie inclusief dj met veel herrie en een geslachte geit. De ouders waren aanwezig, vrouwen zitten hier op de mat met de kinderen, de mannen hangen wat in hun plastic stoeltjes. Een en al passiviteit straalt het uit, maar...ze waren er, dat is al heel wat. De gemiddelde leeftijd schat ik zo rond de 20.... De kinderen kunnen nu naar school. De dichtsbijzijnde school is voor deze kinderen te ver, z e leven in de bush en zouden anders niet naar school gegaan zijn. Wat een prachtig initiatief van deze mensen die met eigen middelen op eigen grond dit opzetten voor hun community. Heel bijzonder!
Weer ruim 7 uur terug in een postbus die vrachtwagens schampt, diepe kuilen niet mijdt en met behoorlijkevaart over de weg dendert. Blij dat we weer thuis waren. Hanneke van stichting Biblionef reisde met me mee en zij heeft Ben en Nighty een heleboel boeken overhandigd waar ze voorlopig wel mee vooruit kunnen.
Hanneke verzorgde deze week nog een training voor onze leerkrachten over boek- en leespromotie. Dankzij deze stichting is de Bondekoschool ruim voorzien van boeken. Met haar heb ik ook weeshuis Piet bezocht waar we uitvoerig de ins- en outs van het transport van boeken en de politiek van Uganda bespraken. En natuurlijk mijn lieve Brian daar opgezocht. Het gaat hem goed en is een uitmuntende leerling. Een harde werker die deze kans ziet om zijn levensomstandigheden te verbeteren voor hem en zijn familie.
En natuurlijk, de eerste dag meteen mijn lieve kinderen bezocht. Purity Norah, een forse gezonde baby. Wat een lieverdje. Ze had wat een moeizame start maar doet het nu prima. Ruth daarentegen is wat smalletjes geworden. Norah neemt het er goed van. Maar ook Ruth doet het goed, ze is een lieve moeder en neemt de verantwoording. Tante Rebecca is een goede tweede moeder. Na drie zonen is zij meer dan gek met deze kleine prinses.
De andere kinderen doen het goed, er is meer rust gekomen nu de wasvrouw veel klussen overneemt. De kinderen hebben speeltijd en tijd om te focussen op schoolwerk. Een hele vooruitgang.~
Ik ben nu in overleg om zonnepanelen aan te schaffen, zodat we niet meer zo afhankelijk zijn van de electriciteitsmaatschappij die de boel steeds afknipt en belazert. Het is verschrikkelijk om steeds lijdzaam te moeten toezien hoe bedrijven de kleine man steeds besodemieteren, en je kunt geen kant op. Heel frustrerend en dit drijft de kosten hoog op. Maar goed, Jane is relaxed en kan weer wat meer ontspannen. Een heerlijk weerzien en zijn met deze schatten.
Vanmiddag vierde Ruth haar graduation, een heel feest waar ik de hele middag op heb zitten wachten, toen ik wegging om 17.15 was het nog niet begonnen. Nog niet alle gasten waren er. Ik was het wel zat, trouwens...een graduationparty voor een naaicursus van twee jaar, wat een poeha, maar goed, voor deze meid toch een heel ding. Dan is een feestje haar van harte gegund natuurlijk. Ik ben uit verveling met Jane gaan haken en met 4 jongens konijnen gaan kopen. Isaac heeft een konijnenhok in elkaar geknutseld, de konijntjes misten nog. Hij maakte zich zorgen, want er moest nog een slot op, voor het geval de dieven kwamen. Tja....niets, echt niets is hier veilig. Gisteren is er nog een nachtwaker in het dorp vermoord toen hij een dief op heterdaad betrapte. Help, in het donker maar niet meer de straat op dus.
Genoeg avonturen weer voor 10 dagen. Vanaf nu volop aan het werk op de Bondekoschool en wie weet nog ergens een pakket verkopen. We will see.
Tot het volgende log.
Zoen, Rixt
Het leven van alledag gaat zijn gangetje ondanks alle discussies die gaande zijn in dit land.
Voor mij is het leven hier een feest, genietend van alle opmerkelijke dingen die me overkomen, genieten van eenvoud, van de vrolijke snoeten en de mensen die ondanks alles nog wat van het leven proberen te maken. Daaronder ligt het lijden, het wantrouwen, het overleven en de zorg. Terwijl de hele wereld zich druk maakt over een anti-homowet, waar de gewone mens echt niet mee geholpen is. Het lijkt een farce te zijn van de overheid. De wereld tegen zich te krijgen, de conservatieve mens die de regering hier voor 100 % in steunt, zodat Museveni met de volgende verkiezingen het volk achter zich weet geschaard. Wij tegen de rest van de wereld. Maakt dat een volk sterk? Gaat de vreemdelingenhaat hier opbloeien, wij mzungu’s brengen hier behalve onze steun blijkbaar ook homosexualiteit. Zo ziet men dat hier. Ach....je kunt je beter druk maken over een ander, dat leidt af van je eigen problemen per slot. Kortom, het is eigenlijk erg simpel en doorzichtig. De westerse wereld heeft dadelijk alle problemen vooroorzaakt door ontwikkelingshulp in te trekken en speelt daarmee Museveni uiteindelijk in de kaart.
Maar goed, daar ben ik hier niet voor. Ik kom voor de kinderen, die vele, vele kinderen. Per jaar worden hier 1,2 miljoen kinderen geboren. Een vrouw krijgt er gemiddeld 6,2. Het is de snelstgroeiende bevolking ter wereld. Die kinderen moeten onderwezen worden. Daarvan hebben wij er zo’n 230 op school. Heel klein druppeltje dus, maar wat een zalige.
Deze week ben ik slechts drie dagen op school geweest. Ik heb veel gesprekken gevoerd met de leerkrachten en de zaken die hen bezig houden. Met Mariam een training voorbereid. Morgen en dinsdag komen er leerkrachten van andere scholen onze school , en dan met name de PP, bezoeken en Mariam zal deze mensen inwijden in Happy Start.Deze leerkrachten komen van ver. Moeten onderdak hebben en maaltijden moeten geregeld. Daar moet ik allerlei mensen voor inschakelen, een hele logistiek hier, want we zitten maar in een klein dorpje.
Gisteren ben ik teruggekomen van een trip naar Gulu. Maarten traint daar een groep ex-kindsoldaten en zij hebben ons een voorstelling getoond die zij in drie dagen hebben ingestudeerd. Het enthousiasme en de gedrevenheid straalden ervan af. Wat een mooie mensen, vol in kracht en de wil om hun leven een positieve wending te geven. Vrijdag hebben Maarten en ik de school van Ben en Nighty geopend, na uren wachten in de zenderende hitte tot alles geregeld was. Ben had er een enorm feest van gemaakt. Toespraken van de chairman, dansen, kinderen die liedjes zongen , een geluidsinstallatie inclusief dj met veel herrie en een geslachte geit. De ouders waren aanwezig, vrouwen zitten hier op de mat met de kinderen, de mannen hangen wat in hun plastic stoeltjes. Een en al passiviteit straalt het uit, maar...ze waren er, dat is al heel wat. De gemiddelde leeftijd schat ik zo rond de 20.... De kinderen kunnen nu naar school. De dichtsbijzijnde school is voor deze kinderen te ver, z e leven in de bush en zouden anders niet naar school gegaan zijn. Wat een prachtig initiatief van deze mensen die met eigen middelen op eigen grond dit opzetten voor hun community. Heel bijzonder!
Weer ruim 7 uur terug in een postbus die vrachtwagens schampt, diepe kuilen niet mijdt en met behoorlijkevaart over de weg dendert. Blij dat we weer thuis waren. Hanneke van stichting Biblionef reisde met me mee en zij heeft Ben en Nighty een heleboel boeken overhandigd waar ze voorlopig wel mee vooruit kunnen.
Hanneke verzorgde deze week nog een training voor onze leerkrachten over boek- en leespromotie. Dankzij deze stichting is de Bondekoschool ruim voorzien van boeken. Met haar heb ik ook weeshuis Piet bezocht waar we uitvoerig de ins- en outs van het transport van boeken en de politiek van Uganda bespraken. En natuurlijk mijn lieve Brian daar opgezocht. Het gaat hem goed en is een uitmuntende leerling. Een harde werker die deze kans ziet om zijn levensomstandigheden te verbeteren voor hem en zijn familie.
En natuurlijk, de eerste dag meteen mijn lieve kinderen bezocht. Purity Norah, een forse gezonde baby. Wat een lieverdje. Ze had wat een moeizame start maar doet het nu prima. Ruth daarentegen is wat smalletjes geworden. Norah neemt het er goed van. Maar ook Ruth doet het goed, ze is een lieve moeder en neemt de verantwoording. Tante Rebecca is een goede tweede moeder. Na drie zonen is zij meer dan gek met deze kleine prinses.
De andere kinderen doen het goed, er is meer rust gekomen nu de wasvrouw veel klussen overneemt. De kinderen hebben speeltijd en tijd om te focussen op schoolwerk. Een hele vooruitgang.~
Ik ben nu in overleg om zonnepanelen aan te schaffen, zodat we niet meer zo afhankelijk zijn van de electriciteitsmaatschappij die de boel steeds afknipt en belazert. Het is verschrikkelijk om steeds lijdzaam te moeten toezien hoe bedrijven de kleine man steeds besodemieteren, en je kunt geen kant op. Heel frustrerend en dit drijft de kosten hoog op. Maar goed, Jane is relaxed en kan weer wat meer ontspannen. Een heerlijk weerzien en zijn met deze schatten.
Vanmiddag vierde Ruth haar graduation, een heel feest waar ik de hele middag op heb zitten wachten, toen ik wegging om 17.15 was het nog niet begonnen. Nog niet alle gasten waren er. Ik was het wel zat, trouwens...een graduationparty voor een naaicursus van twee jaar, wat een poeha, maar goed, voor deze meid toch een heel ding. Dan is een feestje haar van harte gegund natuurlijk. Ik ben uit verveling met Jane gaan haken en met 4 jongens konijnen gaan kopen. Isaac heeft een konijnenhok in elkaar geknutseld, de konijntjes misten nog. Hij maakte zich zorgen, want er moest nog een slot op, voor het geval de dieven kwamen. Tja....niets, echt niets is hier veilig. Gisteren is er nog een nachtwaker in het dorp vermoord toen hij een dief op heterdaad betrapte. Help, in het donker maar niet meer de straat op dus.
Genoeg avonturen weer voor 10 dagen. Vanaf nu volop aan het werk op de Bondekoschool en wie weet nog ergens een pakket verkopen. We will see.
Tot het volgende log.
Zoen, Rixt
-
02 Maart 2014 - 20:28
Gert :
Rixt
Donders, 6.2 kinderen per vrouw! Dat zijn enorme problemen. Mooi dat het met jullie goed gaat. De foto's zijn ook weer top. Houd koers Rixt! -
02 Maart 2014 - 21:16
Jose Van Baarsen:
hi Rixt, heerlijk om je verhaal te lezen. grote harte groet, José -
03 Maart 2014 - 00:01
Anneke:
Hey Rixt,wat een prachtverhalen! Dikke knuffel, An -
03 Maart 2014 - 00:01
Anneke:
Hey Rixt,wat een prachtverhalen! Dikke knuffel, An -
03 Maart 2014 - 00:01
Anneke:
Hey Rixt,wat een prachtverhalen! Dikke knuffel, An -
03 Maart 2014 - 00:02
Anneke:
Hey Rixt,wat een prachtverhalen! Dikke knuffel, An -
03 Maart 2014 - 00:02
Anneke:
Hey Rixt,wat een prachtverhalen! Dikke knuffel, An -
03 Maart 2014 - 18:31
Jan:
Geniet weer van je passie. -
03 Maart 2014 - 19:50
Lilian:
Wat fijn dat het met je kinderen zo god gaat en dat de wasvrouw voor ontspanning heeft gezorgd!!! Ik hoop dat je nog wat pakketten kunt venten daar! Go go go Rixt!!, -
04 Maart 2014 - 11:49
GEARTSJE:
hoi LIEVE RIXT
Weer een fantastisch verhaal
De eenvoud wat een geluk egenlijk!
Maar die geboorte cijfers.....arme vrouwen moet er niet aan denken
Vreselijk al die kindertjes die een duistere toekomst kunnen hebben
Wij worden belaagd door konijnen er zijn er nu 1O ik dacht era
Dus als je wilt zet ik er een aantal op het vliegtuig
lieve groet
Geartsje Marijke -
04 Maart 2014 - 20:22
Simone:
Uit verveling gaan haken? Nee toch!! -
06 Maart 2014 - 13:29
Theun:
Reizen doet je hart verwijden. Jouw reis is diep en inspirerend. Dank voor je verhalen. Groet,
Theun -
08 Maart 2014 - 15:16
Lies:
He Rixt,
Ben net terug van vakantie en heb weer een hoop van je te lezen!
Wat ziet de site van Happy Start er mooi uit, lekker kleurig! Wat een kanjer is die Henry toch!
Nu maar veel verkopen van dat mooie spul!
Moest wel even slikken bij dat cijfer over die geboortes daar per vrouw....
Heel veel succes weer met al je bezigheden en neem een sterke bewaker mee als je in t donker naar buiten gaat....
Lie(f)s -
10 Maart 2014 - 18:39
:
Haa meisje, wat doe je het toch weer leuk!
Trots op jou!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
