Drijvende pruiken

Lieve allemaal,

Ik ben nu ruim 10 dagen in Uganda en het voelt als maanden. Nederland is zo ver weg. Het heeft te maken met de intensiteit van het leven en werken hier. Niet alleen is alles anders, maar het gaat ook veel dieper. Je maakt veel mee en de ervaringen zijn zo intens.

Afgelopen vrijdagmiddag heeft Fred met 20 kinderen de workshop "druktechniek" gedaan. Zoals altijd zijn de kinderen muisstil aan het werk. je vraagt je altijd weer af of ze het leuk vinden, maar daar hoef je natuurlijk niet aan te twijfelen. Op een klein plaatje (zoiets waar wij onze vleeswaren op leggen) maakten ze een tekening en deze werd doorgedrukt. Dan verf erover rollen en drukken maar. Ontzettend leuke resultaten en absoluut de moeite waard om leuke ansichtkaarten van te maken. Ik was er weer eens van onder de indruk. Fred ook, want hij heeft de Bondekoschool tot modelschool gebombardeerd waar hij kinderen wil opleiden tot kunstenaars in druktechnieken. Binnenkort komt hij het geheel opvolgen en gaat hij met linosnedes aan de gang.

Na een intense en drukke week denk je dan dat het weekend is. Niks is hier minder waar. Zaterdag ga je gewoon door. Vanaf klas 4 is er gewoon les op de ochtend en de leerkrachten zijn om zeven uur op school. De anderen komen om hun lessen voor te bereiden. Ik ben druk in de weer geweest met het meubilair. Er is nu voor 6 klassen tafels en stoelen, heel chique. Ik ben de klassen maar eens rondgeweest om de kinderen op de juiste hoogte te laten zitten, want er waren erbij die nauwelijks boven hun tafeltje uitkwamen. Over juiste houdingen gesproken. Ook het werken op een dergelijk tafelblad eist oefening. Een boek en schrift passen onder elkaar, dat is nog lang niet vanzelfsprekend.
Dan nog een begrijpend leesles bij meester Allon gegeven, dat viel nog niet mee. Het niveauverschil is enorm in zo'n klas en alle zeilen bij om iedereen te bedienen. Na nog wat voorbereidingen was het dan om 2 uur weekend. Wat had ik zin in een plons om af te koelen...
Nu is er hier een heus zwembad..Kavumba resort, een zalige plek om te picknicken en te plonsen. Met een mannetje van Theo heb ik de sprong in het diepe gewaagd. Met mijn hoofd meer onder water dan erboven...heerlijk...ik raakte de laatste dagen wel wat oververhit. De Ugandesen plonsen wat in het ondiepe rond dus ik had het halve zwembad voor mezelf, want ik heb A en B diploma....En ja...die dames dan met hun keurige kapseltjes en pruikjes. Goed vastplakken en vasthouden, voordat je het weet verlies je je pruik aan het water. Ik heb me dus prima vermaakt, dan zullen jullie begrijpen... Nog een bezoek aan Kla gebracht en uren in de file gestaan. Veel politie en militair vertoon om het volk koest te houden, want er zijn nog verkiezingen voor het burgervaderschap. Niet dat iemand daar van onder de indruk is..

Vandaag weer met de eerste naar de boerderij geweest , net als vorig jaar. De eerste twee klassen werken met thema's en de boerderij is natuurlijk een mooi uitje aansluitend hierbij. Er brak een heus gevecht uit om mijn handjes..dus een echt rustige wandeling was het niet. De kinderen genoten weer van alle beesten en vooral onze kleine biggetjes. Het waren er 12!! overigens - 2 waar de moeder op gevallen is. Regina krijgt een varken van me want zij heeft de weddenschap gewonnen...

Het waren weer heerlijke dagen, vliegend van de ene klas naar de andere want iedereen wil dat je wat komt doen en heeft veel vragen. Dan bereid je je lessen voor en is de stroom er weereens af en gaat het geplande kopieerwerk niet door. Dan dus iets improviseren, zo gaat dat hier. Maar ach...daar zijn wij toch goed in in Nederland...
Dan komen er nog van die lieve kindjes langs met tekeningen die ze onder mijn deur hier doorschuiven of kettinkjes die ze zelf hebben gemaakt. Zo ontroerend allemaal....

Kortom; het is weer een groot feest om hier te mogen zijn. Nu voor de derde keer voel je je thuis en vallen veel dingen niet meer op. Ik loop ook niet meer met een fototoestel rond, alles wordt al gewoon. Maarten daarentegen komt met hele andere, heftige verhalen. Voor geinteresseerden; www.maarteninuganda.waarbenjij.nu

Ai de sttroom is op dus maar gauw plaatsen.
Dag lieverds, tot de volgende keer.
Zoenen,
Mzungu