Uit mijn slof geschoten.....
Door: Rixt Lanting
Blijf op de hoogte en volg Rixt
21 Maart 2012 | Oeganda, Kayunga
Je hebt van die dagen dat de zon schijnt, je lijkt de wereld aan te kunnen en niks is teveel.
In overvloed ervaar ik deze, maar zo heel soms schiet het een andere kant op. Gisteren was zo’n dag. Een nacht niet geslapen, vermoeid en met hoofdpijn slof je dan de stoffige weg op naar school. De kop verkeerd en je staat op scherp...
De ochtenden breng ik nog steeds door in de PP klas. Juf Mariam is een fantastisch voorbeeld van een leerkracht die openstaat, geniet van veranderingen en vernieuwingen en van een uitdaging houdt. Zo wandelden we met alle kindjes naar haar schamele huisje om het thema “house/home” te introduceren. Een rondleiding van zo’n paar minuten omdat er gewoonweg niks te zien valt. Een bank, bed, kastje met een paar bordjes, bestek en pannen en achter het gordijntje een tweede bed waar haar neef de collega-onderwijzer verblijft en een wasplekje, wat geen badkamer genoemd mag worden. Enigszins verlegen vertelde Mariam over haar woning. De schoenen uit en binnen twee tellen weer aan. Onderwijzers hier hebben een drukke baan, maar weinig inkomen waar ze nauwelijks rond van komen. En deze directeuren bieden nog een redelijk salaris en maandelijkse uitbetaling. Dat is op veel scholen nog wel anders. Terug naar de klas....Vrijdag kwamen alle ouders op school om de resultaten van de leerlingen te bespreken. Juf Mariam had een hele klus om de ouders uit te leggen dat er in de PP niet gelezen, gerekend en geschreven wordt, maar dat alle basisbeginselen op deze gebieden aangeboden worden. Een revolutie in Uganda. Men kent deze manier niet, maar had er uiteindelijk wel veel waardering voor. In de andere klassen werden de toetsresultaten van de Mid-terms exams besproken. Na een hele week testen van 8!! vakgebieden konden de ouders kennisnemen van de uitslagen. Men gaat voor prestaties en de leerkrachten doen daar hard aan mee. Openlijk wordt men afgebrand als de klas of een aantal leerlingen niet goed heeft gepresteerd. De hoofd-hart-handen methodiek die ik ieder jaar weer uit de kast trek wil zijn intrede maar niet doen. Cognitie viert hoogtij en vanaf P3 is het gedaan met creatieve werkvormen en wordt er flink gestampt. Ik zie het alles maar met lede ogen toe en ben blij met de twee meiden die in P2 en P5 flink aan de weg timmeren met allerlei creativiteit, sport, spellen en vernieuwende instructies.
Ook dit jaar ben ik in de meetings weer druk bezig met het uitleggen van het uitbreiden van de “reading culture”. In Uganda is men het gebruik van boeken niet gewend. Op de scholen zijn geen boeken en bibliotheken zijn er ook niet te vinden. Ook de onderwijzer zal thuis niet een boek in bezit hebben. In alle klassen zijn mooie Engelse boeken en vanaf P4 wordt er van het gelezen boek een boekverslag gemaakt. Tevens houden kinderen om de beurt een boekbespreking als kringactiviteit. Het is de bedoeling dat leerlingen dagelijks zo’n 15 minuten stillezen. In P6 en P7 wordt er een keer in de week gediscussieerd over een krantenbericht. Het blijkt dat deze kinderen heel goed hun mening kunnen vormen, verwoorden en goed kunnen discussieren. Daarnaast wordt er nu in alle klassen dagelijks een spellingsoefening gedaan waarbij 10-20 nieuwe woorden worden ingeoefend. Dit is een erg goede werkwijze en hard nodig, want volwassenen kunnen hier bijna niet een fatsoenlijke Engelse zin foutloos op papier krijgen. De kinderen en de leraren hebben er veel lol in en ik heb ze een vaste structuur aangeboden met iedere dag eenzelfde oefening en aan het eind van de week het dictee. Het is nog wel eens strijd om alles goed genoteerd te krijgen, want men blijft van de gemakkelijke... Ik loop iedere week de klassen rond om als een schoolfrik de schriftjes van de leraren te controleren of ze hun oefeningen en testen wel gedaan hebben.
En dan kom ik nu bij de slof.......Tijdens mijn “controles”/observaties blijkt steeds dat er leerkrachten zijn die afspraken aan hun laars lappen, of de RT juf die geen kindjes begeleidt maar steeds achter het bureau zit te “marken” (nakijken). Leraren die in andere klassen lesgeven, wat niet is toegestaan en de juf van P1 die geen les geeft, maar dagen doorbrengt met het hoofd snurkend op haar bureau. Ze mag dan wel hoogzwanger zijn, maar deze kinderen krijgen al weken geen fatsoenlijk onderwijs meer. Ergernis ten top en ik vind geen moed meer om deze juf aan te spreken. Ik ken haar nu 4 jaar en heb veel lessen in haar klas gegeven. Het houdt ergens een keer op. Stephen, de mededirecteur moest het ontgelden en de arme man kreeg van mij de volle laag.....Ik zag het even niet meer helder...ai...
Maar ach...als je dan weer naar die mooie kinderen kijkt en ziet hoe fijn ze het vinden op school, dan schijnt al gauw het zonnetje weer. Morgen ga ik met de RT juf een programma maken voor de zwakke leerlingen, de P1 juf moet maar gauw bevallen en de controles maar stug volhouden en zo gaan we gestaag verder. Men wil heus wel, maar die arrogante Mzungu juf wil gewoon teveel en timmert te hard op dezelfde spijker. Dat doet pijn en zeg nou eerlijk......wie zit er nou op extra werk te wachten?? Wat zouden wij ervan zeggen als er een “zwarte” onze klas kwam binnenwandelen en ons wel eens zou vertellen wat er allemaal niet deugt en wat er beter kan. Dan word je gewoon stil en nederig............ Toch weer terug naar het busstation, dat is de enige manier. Oef...wat een les!
Ondertussen gaat de bouw van het weeshuisje gestaag verder en komt mijn kleine vriendje Joshua zo nu en dan na schooltijd bij me spelen. Twee uur ronddrentelen op school tot zijn (wees)broertje en zusje klaar zijn, dat is echt wat te lang voor zo’n klein mannetje.
Tot slot wil ik jullie nog graag wijzen op de heftige verhalen die Maarten beleeft in Noord-Uganda. Hij zit volop in de “Kony-problematiek” en maakt intensieve momenten door. Prachtig werk wat hij verzet, vol trots volg ik hem. Kijk eens op www.maarteninuganda.waarbenjij.nu
Sura bulungi, lieve vrienden.
Dank voor al jullie warme reacties. Nog drie weken bikkelen en dan duik ik de Nederlandse lente weer in. Het is hier heet en stof alom...
Zoenen voor jullie allen.
Liefs, Rixt
-
21 Maart 2012 - 07:53
Jacobine:
Stap voor stap...en go with the flow/dust...
Dikke zoenen,j jacobine -
21 Maart 2012 - 14:21
Hélène:
Wees maar gelukkig met alles wat je al wel voor elkaar gekregen hebt, Mzungu juf, en blijf vooral inspiratie putten uit al die blije kinderen. Dan blijft het zonnetje echt wel schijnen.
Dikke knuf! -
21 Maart 2012 - 15:13
Mariette:
He Rixt,
Zo zie je maar.....er is voor iedereen in elke situatie wel iets te leren.
Geniet nog even lekker en doe de groetjes aan Tessa en Michelle.
xxx (voor ieder 1) -
21 Maart 2012 - 16:20
Greet:
Ik kan me goed voorstellen dat je zo af en toe flink uit je slof wil gaan ,en wat dan nog ?
Blijf lekker doorgaan ,Rixt ,Ze moeten blij zijn dat jij je witte laarsjes niet aan had.
Hier in Nederland is de lente aangebroken ,heerlijk weer volop zon en de blaadjes en bloemetjes knallen uit de grond nog even en dan kan ik ook mijn slippers aan.
Groet van John Iris en Floris en natuurlijk weer een dikke tuut van mij. -
21 Maart 2012 - 17:26
Biny:
Wat ziet de "pp klas "er mooi uit !
En wat kun je goed relativeren .
Nog veel succes de komende 3 weken.
Veel lieve groeten,
Biny
-
21 Maart 2012 - 17:32
Biny:
Hallo Rixt,
Wat ziet de PP klas er mooi uit!
En wat kun jij goed relativeren.
Nog veel succces de komende 3 weken.
Veel lieve groeten,
Biny
-
21 Maart 2012 - 18:20
Hennie Beelen:
Heerlijk om te lezen en de beelden te zien En die slof van jou, prima dat die eens van je voet afschiet.
doe je de hele warem groeten aan iedereen?
Hennie -
21 Maart 2012 - 18:41
Tilly:
Dat uit je slof schieten, dat nemen ze maar op de koop toe. Als er één is die dat mag, dan ben jij dat wel !!
Weer een mooi verhaal en wat een prachtige foto´s.
Wat zullen ONZE meiden aan het doen zijn??????
liefs Tilly -
21 Maart 2012 - 21:56
Wilma:
Hallo Rixt, niks menselijks is ons vreemd ... En natuurlijk is het goed om daarna even te bezinnen!
Ik lees nog steeds vol bewondering je verslag en wat een aktiviteiten weer!
ik wens je heel veel energie toe!
groetjes en een vette hugh,
Wilma -
22 Maart 2012 - 17:51
Vera Schneider:
Lieve juf Rixt,
Kom je nou al eens snel terug uit Oeganda? Ik wil je graag snel weer zien, want je bent een lieve juf. Ik was gisteren bij de GGD om allerlei testjes te doen en vragen te beantwoorden. Het ging heel goed. De verpleegster zei dat ik zo'n goed evenwicht heb dat ik vast heel snel zonder zijwieltjes kan fietsen. Ik ga dit weekend oefenen met papa en mama.
Veel werkplezier nog en tot gauw, juf!!
Groetjes van Vera uit 1-2b -
24 Maart 2012 - 06:47
Nathalie:
Wat heftig om te lezen en wat een goed werk doe je! Respect! Veel succes de laatste weken!! -
24 Maart 2012 - 15:40
Rob En Tante Tineke:
Via de stimulans van Maarten, om ook jouw site te bezoeken!
Ik kan alleen maar één ding zeggen---was ik nog maar minstens 40 jaar jonger. Ik zou dan net als ik ruim 40 jaar geleden deed, mij ook weer op het ontwikkelingswerk storten. Bij al jullie verhalen gaat mijn hart weer open en krijg ik een beetje jaloerse gevoelens over me.
Heel leuk,om jullie belevenissen te volgen. Ga zo door en weet je gesterkt door alle mensen, die jullie een warm hart toedragen.
Liefs Rob en tante 10. -
27 Maart 2012 - 18:18
Ineke:
net terug van een schoolbezoek aan Curaçao. Het is heel herkenbaar wat je zegt ...het is en blijft hun proces.....
hopelijk pakken de mede directeur en directeur hun taken ook op. Sterkte je bent een kei:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
