"Bondeko-moe?"

Tijdens een vergadering viel gisteren de term ‘Bondeko-moe”. Ik moest dit even tot me laten doordringen en merk dat het me nu juist inspireert om weer een nieuw verhaal op mijn weblog te schrijven (dank je B!)


"BONDEKO-MOE OF BONDEKO-STRIJD?"

Zoals jullie, als lezer, je wel voor zult kunnen stellen, schaar ik mij achter de laatste term. De afgelopen maanden is het stil geweest op dit weblog. Niet omdat er geen ontwikkelingen waren, maar omdat ik druk was. Druk met mijn “strijd”, druk met allerlei voorbereidingen, druk in mijn hoofd. Ook druk met mij afsluiten voor het vele “geneuzel” om me heen. De “ruis” waar ik mij niet meer mee wil verbinden. Als je (korte tijd) geleefd hebt tussen de armen op deze aarde, dan verandert er iets, er vindt een verschuiving plaats, het doet wat met je. Je relativerend vermogen versterkt en in mijn geval word ik strijdbaar om te handelen en uit mijn “comfort-zone” te stappen. Dit kleine project, de Bondeko-school, heeft mijn hart gestolen. De kinderen en leerkrachten hebben me geinspireerd tot dat wat ik nu doe. In dit geval was het een school in Uganda, maar het had ook Nepal of India kunnen zijn. Dat maakt niet uit.

Terwijl wij hier discussieren over de economische crisis of de mexicaanse griep gaat de ellende in de derde wereld gewoon door en wordt in belangstelling op een zijspoor gezet. Niet dat ik deze “drama’s” bagatelliseer, want voor mensen die het treft is het natuurlijk uitermate vervelend, maar realiseren we ons ook dat de crisis juist in de ontwikkelingslanden een keer zo hard toeslaat? Het blijkt dat in deze landen de voedsel- en brandstofprijzen in verhouding veel harder zijn gestegen. Het is moeilijker om aan medicijnen te komen omdat ook deze prijzen gestegen zijn. Denk vooral eens aan aidsremmers die zo hard nodig zijn.
Gelukkig ook lichtpuntjes. Gisteren ontving ik Theo’s jaarverslag. Een prachtig, inspirerend verhaal van een man die zich inzet voor mensen die graag initiatieven nemen. Hij geeft o.a. coaching geeft aan ondernemers, hoe zij een succesvolle zaak op kunnen zetten en natuurlijk zijn inzet voor de Bondeko-school. Het afgelopen jaar is er enorm veel werk verzet en zijn er zoveel positieve veranderingen. Dat geeft hoop! Een kleine druppel die hopelijk uitzaait tot een inktvlek. Kinderen die geinspireerd worden geven deze weer door, zij zijn in dit geval de ambassadeurs voor veranderingen.

De afgelopen maanden ben ik met veel plezier en voldoening bezig geweest met het uitzetten van allerlei lijnen.
In februari start er in Dronten een project en actie op alle SPILbasisscholen. Ik heb alle 8 scholen bezocht en gepoogd de collega’s te enthousiasmeren om het project gestalte te geven. Er is een werkgroep ontstaan (van iedere school een collega) om ideeen uit te wisselen en te informeren. Alle scholen moeten zo veel mogelijk op een lijn komen.
Dit uitte zich voor mij in vele uren achter het internet zitten, op zoek naar allerlei bruikbare materialen en boeken. M.b.v. het project van PLAN gaan we de leerlingen informeren over de kinderen in Uganda. Daarnaast bereidt iedere school zijn eigen actie voor om de kinderen geld in te laten zamelen voor de Bondekoschool. Het schrijven van stukjes, o.a. voor de liturgie van de gezinsdienst, info van school of personeelsblad voor alle medewerkers van SPILbasisscholen, begint bijna een tweede natuur te worden. Verder zamel ik nog allerlei materialen in waar ik koffers mee vul. Deze gaan geregeld mee met gasten van Theo die hem bezoeken. Natuurlijk blijft de wens om een aantal kubieke meters in een container te vullen, maar sponsoring blijft vooralsnog uit. We hopen dat zich spoedig een sponsor meldt.

Naast alle voorbereidingen lag er nog steeds de wens om de Bondekoschool wederom te bezoeken en de collega’s te ondersteunen. Er liggen nog zo veel plannen te rijpen. Greet en ik vertrekken 20 februari voor 3 1/2 week naar Uganda!! Dankzij de medewerking van ons bestuur zijn wij in de gelegenheid om onze werkverplichtingen om te zetten naar werkervaring in Uganda.
Maarten reist ook mee en zal een project in Kampala over sexueel misbruik opzetten met locale acteurs. Daarnaast willen we met z’n drieen onze theaterervaringen aanbieden in de vorm van een theaterproject. Te denken valt bijvoorbeeld aan het maken van sokpoppen en poppen van papier-mache. Tevens zullen we gaan werken met alle materialen die al ter plekke zijn maar nog niet zijn aangeboden. Dat zijn bijv. boeken, havamaterialen, spellen, puzzels etc. Het is zinvol dat wij het aanbod doen, gezien het feit dat ook de leerkrachten vaak niet weten hoe zij hiermee om moeten gaan en erop toe moeten zien.
Theo heeft inmiddels zijn team geinformeerd en zij kijken uit naar onze komst. Van hun kant komt de vraag om hen te informeren over begrijpend lezen, schrijven en een zinvolle rapportage. Genoeg werk aan de winkel dus. Ik zie er ontzettend naar uit om aan de gang te gaan.

Nog even terugkomend op de term “Bondeko-moe”. Ik ben nog lang niet moe, maar wordt juist over-energiek. Ik raak geinspireerd door mensen als Theo en Engely, die strijden voor betere toekomstmogelijkheden van m.n. kinderen, zich daar 100 % voor inzetten en resultaten zien van al hun inspanningen. Ik ontmoet steeds meer mensen die een initiatief opzetten.
Ook wil ik niet geloven in lijdzaam toezien en “het is een druppel op een gloeiende plaat”. Het maakt verschil en ik zie deze druppel als een inktvlek die zich langzaam verspreidt. Het gaat om bewustwording van…. En ik wil daar heel graag een steentje aan bijdragen. Dat kan dan zijn in de vorm van een woordje en collecte in de kerk, het draaien van een dvd in de klas, een kerstcollecte op het plein bij de gluhwein of het ontwikkelen van een project. Zolang wij ons gelukkig mogen prijzen geboren te zijn in de westerse wereld en te genieten van alle luxe en mogelijkheden die we hebben in ons leven, kunnen we maar niet vaak genoeg herinnerd worden aan de medemens een paar uur vliegen verderop, die een totaal ander leven leidt.
Daarom wil ik jullie ook heel graag nog wijzen op de kindsponsoring die Theo heeft opgezet voor alle leerlingen van Bondeko. De leerkrachtensalarissen, maaltijden, schoolgelden etc. drukken enorm op zijn begroting van 20.000 euro per jaar. Hij streeft ernaar voor ieder kind een sponsor te krijgen. Dit kost 12,50 per maand en daar gaat een kind voor naar school, inclusief maaltijd en lesmateriaal. Voor ons is dat nog niet eens een bos bloemen, parkeerkaartje in de stad of toetje bij ons etentje in een restaurant. Het is een klein gebaar, maar een groot verschil. Ik hoop op jullie bijdrage.
Alle informatie kun je vinden op www.stichtingbondeko.nl, daar vind je tevens een verslag, overzicht van alle kosten e.d. (amahoro)


Tot slot dank ik alle lieve mensen die zich de afgelopen periode betrokken hebben getoond door het geven van een donatie en/of materialen, of mij een hart onder de riem hebben gestoken.
Ik dank jullie voor de aandacht van het lezen, en ben je “Bondeko-moe”, voel je dan ook vrij om je af te melden voor mijn berichtgeving.

Ik wens iedereen een warm-winterse kerst en een inspirerend 2010!
Liefs, Rixt