Een fiets voor Junior en zoveel meer.....
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
24 Februari 2018 | Oeganda, Wakiso
De ochtendlucht kleurt roze. Het is nog voor 7 uur en van uitslapen op deze zaterdag komt weer niks. De nacht was kort zoals de meesten hier. Gisteravond heb ik Annelies van het vliegveld gehaald en rond half twee waren we weer op de boerderij. Onderweg geld voor haar geprobeerd te pinnen maar helaas slokte de machine haar pinpas in. De plannen die we voor vandaag hadden vallen in het water want we zullen wel een halve dag bezig zijn in de stad om via de bank de pas terug te krijgen. Zo zijn er altijd verrassingen waar je niet op zit te wachten. Je flexibiliteit wordt altijd enorm op de proef gesteld, lessen genoeg hier.
De week begon zondag met een lang bezoek aan Jane en de kinderen. De meiden gingen mee en samen hebben we geknutseld, veel gepraat en vooral verstoppertje spelen. Plekjes genoeg en pret voor tien. Het was een gezelligheid van jewelste. Jane sliep het grootste deel van mijn bezoek op de bank, ze is moe en heeft weinig energie. Junior leert papieren kralen maken. Volgend jaar is hij aan de beurt om naar de secondary school te gaan, maar hij wil niet naar een boardingschool. Dat betekent dat er een school in de buurt gezocht moet worden en dan wil hij graag op de fiets. Een goed plan, maar dat kost geld. We hebben bedacht dat hij dat zelf kan verdienen door armbandjes te maken die ik vervolgens in Nederland voor hem verkoop voor 1 euro. Een nieuw projectje is geboren; “Wie helpt Junior aan een fiets?” Als hij er 50 heeft verkocht is hij al een heel eind.
De week op school was weer vol hectiek, whats new?? Samen met Mariam heb ik de workshop voorbereid, a.s. dinsdag komen er leerkrachten van drie verschillende scholen en Mariam moet weer schitteren. De voorbereidingen voor de Aflatourn dag zijn bijna afgerond. We hebben een interessante en afwisselende dag georganiseerd waarbij de ouders 's middags zijn uitgenodigd, ook hier krijgt ouderparticipatie gestalte en de portemonnees moeten mee. De kinderen gaan zelfgemaakte werkstukken van recycled materiaal verkopen. 's Ochtends gaan we met alle kinderen afval verzamelen in de buurt. Ik betwijfel of we genoeg rijstzakken hebben voor alle troep die hier ligt. De chairman wordt ook uitgenodigd. Hopelijk kan hij de actie waarderen en zijn onderdanen aansporen om afval thuis te verzamelen en te verbranden. De hele dag staat in het teken van creativiteit, entrepeneurship, verantwoordelijkheid en nog zoveel meer. Een ontzettend leuke klus om aan te werken. Daarnaast ben ik druk geweest met het voorbereiden van mijn eigen workshop a.s. donderdag in Kiwangala. Ik mag schitteren voor wellicht 100 leerkrachten. Vandaag zou ik samen met Annelies de laatste puntjes op de i zetten, maar betwijfel of het ervan gaat komen nu we onverwachts te stad in moeten. We gaan onderbouw leerkrachten inspireren en aanzetten tot nadenken over onderwijs aan jonge kinderen. Al eerder schreef ik uitgebreid over lesgeven aan kinderen van drie waarin de hersenen gepijnigd worden. Na deze tweedaagse training gaan we hopelijk relaxen in een natuurpark en dan door naar Ssesse Island en Budaada. Happy Start on tour. We gaan het meemaken.
Op school is het fijn. Het team straalt en sprankelt. De kinderen niet minder. De directeur is slagvaardig. Ik ben er blij mee, ik zie grote stappen gezet. Dat is prachtig om te zien. De clubs lopen goed, de kinderen zijn druk met koken, tuinieren, knutselen, toneelspelen etc. Na wat aanmoediging wordt er effectief gewerkt en de voorbereidingen in de pauze gedaan. De studenten werken hard en gooien en veel interactieve en creatieve werkvormen in. Het was een week vol gesprekken, geknutsel, observeren en vooral heel veel heen en weer rennen, maar ik geniet ervan.
Mijn avonden zijn ook steeds behoorlijk gevuld. Is het niet met uitwerkingen op de computer dan wel met het lospeuteren en uitwassen van de met zure, stikkende rijst gevulde pittenzakken. Een smerige klus die me geregeld deed kokhalzen. Het was geen goed idee om de zakjes met rijst te vullen, deze gaat zweten, verzuren en verschimmelen in dit klimaat. Maar ik moet er perse van de week mee aan de gang, dus knijper op de neus en geen gezeur. Ze zijn inmiddels gevuld met zand, dat moet wel kunnen dacht ik.
En dan nog het uitvoeren van mijn rol als maatschappelijk werker. Geregeld komt er iemand een praat(je) maken en ik hoor vaak meer dan me lief is. Soms is het beter niet te weten, dan maak je je er ook niet druk om. Ik zou dan liever mijn kop in het Afrikaanse, rode zand steken. Wat niet weet wat niet deert. Maar de woorden zijn gesproken en dan......wat doe je er dan mee? Is het waar wat iemand vertelt? Maakt iemand de ander moedwillig zwart, houdt men van roddelen of is er sprake van een rijke fantasie? Waar rook is is vuur, gaat dat hier ook op? Ik raak ervan in de war maar weet zo langzamerhand wel dat ik nauwelijks iemand vertrouw. Iedereen heeft twee gezichten, het maakt me op mijn hoede en ik trek veel in twijfel. Erg lastig en vermoeiend. Beter alles af te houden en me terug te trekken in mijn eigen cocon.
Ben blij met de komst van Annelies, even andere gezelligheid.
Morgen gaan we (Annelies, de meiden en ik) op de boda boda tour door de stad. Vijf jaar geleden heb ik deze eens met een andere lieve vriendin gedaan. Ik heb er zin in, tijd voor een gek avontuur.. En dan een boeiende week in en met gezonde spanning kijk ik uit naar wat er komen gaat de komende twee weken.
Ik houd jullie op de hoogte.
Zoen, Rixt
(Inmiddels is de zon gerezen met veel geschreeuw en knallende autoradio op de achtergrond, dat Annelies hier doorheen slaapt.....)
(Denken jullie aan de fiets voor Junior?)
De week begon zondag met een lang bezoek aan Jane en de kinderen. De meiden gingen mee en samen hebben we geknutseld, veel gepraat en vooral verstoppertje spelen. Plekjes genoeg en pret voor tien. Het was een gezelligheid van jewelste. Jane sliep het grootste deel van mijn bezoek op de bank, ze is moe en heeft weinig energie. Junior leert papieren kralen maken. Volgend jaar is hij aan de beurt om naar de secondary school te gaan, maar hij wil niet naar een boardingschool. Dat betekent dat er een school in de buurt gezocht moet worden en dan wil hij graag op de fiets. Een goed plan, maar dat kost geld. We hebben bedacht dat hij dat zelf kan verdienen door armbandjes te maken die ik vervolgens in Nederland voor hem verkoop voor 1 euro. Een nieuw projectje is geboren; “Wie helpt Junior aan een fiets?” Als hij er 50 heeft verkocht is hij al een heel eind.
De week op school was weer vol hectiek, whats new?? Samen met Mariam heb ik de workshop voorbereid, a.s. dinsdag komen er leerkrachten van drie verschillende scholen en Mariam moet weer schitteren. De voorbereidingen voor de Aflatourn dag zijn bijna afgerond. We hebben een interessante en afwisselende dag georganiseerd waarbij de ouders 's middags zijn uitgenodigd, ook hier krijgt ouderparticipatie gestalte en de portemonnees moeten mee. De kinderen gaan zelfgemaakte werkstukken van recycled materiaal verkopen. 's Ochtends gaan we met alle kinderen afval verzamelen in de buurt. Ik betwijfel of we genoeg rijstzakken hebben voor alle troep die hier ligt. De chairman wordt ook uitgenodigd. Hopelijk kan hij de actie waarderen en zijn onderdanen aansporen om afval thuis te verzamelen en te verbranden. De hele dag staat in het teken van creativiteit, entrepeneurship, verantwoordelijkheid en nog zoveel meer. Een ontzettend leuke klus om aan te werken. Daarnaast ben ik druk geweest met het voorbereiden van mijn eigen workshop a.s. donderdag in Kiwangala. Ik mag schitteren voor wellicht 100 leerkrachten. Vandaag zou ik samen met Annelies de laatste puntjes op de i zetten, maar betwijfel of het ervan gaat komen nu we onverwachts te stad in moeten. We gaan onderbouw leerkrachten inspireren en aanzetten tot nadenken over onderwijs aan jonge kinderen. Al eerder schreef ik uitgebreid over lesgeven aan kinderen van drie waarin de hersenen gepijnigd worden. Na deze tweedaagse training gaan we hopelijk relaxen in een natuurpark en dan door naar Ssesse Island en Budaada. Happy Start on tour. We gaan het meemaken.
Op school is het fijn. Het team straalt en sprankelt. De kinderen niet minder. De directeur is slagvaardig. Ik ben er blij mee, ik zie grote stappen gezet. Dat is prachtig om te zien. De clubs lopen goed, de kinderen zijn druk met koken, tuinieren, knutselen, toneelspelen etc. Na wat aanmoediging wordt er effectief gewerkt en de voorbereidingen in de pauze gedaan. De studenten werken hard en gooien en veel interactieve en creatieve werkvormen in. Het was een week vol gesprekken, geknutsel, observeren en vooral heel veel heen en weer rennen, maar ik geniet ervan.
Mijn avonden zijn ook steeds behoorlijk gevuld. Is het niet met uitwerkingen op de computer dan wel met het lospeuteren en uitwassen van de met zure, stikkende rijst gevulde pittenzakken. Een smerige klus die me geregeld deed kokhalzen. Het was geen goed idee om de zakjes met rijst te vullen, deze gaat zweten, verzuren en verschimmelen in dit klimaat. Maar ik moet er perse van de week mee aan de gang, dus knijper op de neus en geen gezeur. Ze zijn inmiddels gevuld met zand, dat moet wel kunnen dacht ik.
En dan nog het uitvoeren van mijn rol als maatschappelijk werker. Geregeld komt er iemand een praat(je) maken en ik hoor vaak meer dan me lief is. Soms is het beter niet te weten, dan maak je je er ook niet druk om. Ik zou dan liever mijn kop in het Afrikaanse, rode zand steken. Wat niet weet wat niet deert. Maar de woorden zijn gesproken en dan......wat doe je er dan mee? Is het waar wat iemand vertelt? Maakt iemand de ander moedwillig zwart, houdt men van roddelen of is er sprake van een rijke fantasie? Waar rook is is vuur, gaat dat hier ook op? Ik raak ervan in de war maar weet zo langzamerhand wel dat ik nauwelijks iemand vertrouw. Iedereen heeft twee gezichten, het maakt me op mijn hoede en ik trek veel in twijfel. Erg lastig en vermoeiend. Beter alles af te houden en me terug te trekken in mijn eigen cocon.
Ben blij met de komst van Annelies, even andere gezelligheid.
Morgen gaan we (Annelies, de meiden en ik) op de boda boda tour door de stad. Vijf jaar geleden heb ik deze eens met een andere lieve vriendin gedaan. Ik heb er zin in, tijd voor een gek avontuur.. En dan een boeiende week in en met gezonde spanning kijk ik uit naar wat er komen gaat de komende twee weken.
Ik houd jullie op de hoogte.
Zoen, Rixt
(Inmiddels is de zon gerezen met veel geschreeuw en knallende autoradio op de achtergrond, dat Annelies hier doorheen slaapt.....)
(Denken jullie aan de fiets voor Junior?)
-
24 Februari 2018 - 09:46
Els:
Hoi Rixt,
Je maakt wat mee en het houdt je in meerdere opzichten bezig, begrijp ik.
Vroeg wakker en al weer heel veel gedachten en feiten op een rijtje gezet, door jou.
Fijn om op de hoogte te blijven.
Super wat je daar allemaal doet en kunt betekenen voor veel mensen.
Zorg ook goed voor jezelf! Fijne dag vandaag en succes bij alles wat er op je pad komt!!
Lieve groet, Els.
-
24 Februari 2018 - 11:45
Marjet:
Ha die Rixt,
Wat een actie al op de vroege morgen en dat na maar een paar uurtjes slaap. Dat was weer een welbestede week. Chapeau! Gezellig voor de studenten dat jij er ook bent om wat gezelligs met ze te ondernemen. En wat een pech voor Annelies en jou dat de pas is ingeslikt. Dat vraagt weer veel tijd om die terug te krijgen. Het overkwam Jan vorig jaar ook. Heel vervelend.
Veel succes en plezier de komende week. Fijn dat jullie ook even gaan relaxen. Welverdiend!
-
25 Februari 2018 - 13:24
Jos:
Lieve Rixt,
Bedankt voor je mooie beschrijving van alles wat je weer meemaakt.
Blijf bij jezelf; Je doet al meer dan genoeg voor Jane en haar kinderen en de Bondekoschool.
Geniet en schrijf mooie stukjes om ons op de hoogte te houden.
liefs
jos
-
25 Februari 2018 - 20:04
Lilian:
Ha Rixt! Wat weer een avonturen. Snap ook dat je hoofd vol raakt van al die verhalen. Fijn om op tournee te gaan! Have fun! -
26 Februari 2018 - 13:22
Helga:
Hoi Rixt,
Wat weer mooie en meeslepende verhalen schrijf je.......en nee ze vervelen niet :)
Ik ben altijd weer verrast door de wendingen in jouw verhalen. Zet em op, Rixt, want jij bent toch het verschil voor velen in Oeganda. Maar nu eerst relaxen en de laatste dingen regelen.
Groetjes uit een koud kikkerlandje xxx -
27 Februari 2018 - 11:52
Patricia:
Hoi Rixt,
Wat een inspirerend verhaal! Leuk om zo je ervaringen te lezen. Mooi te zien hoe Annelies en jij hierin samen optrekken. Ook een speciale ervaring voor haar, zeker ook voor ons om vandaag stil te staan bij haar verjaardag in Oeganda. Maak er samen en met alle mensen en kinderen een mooie dag van!
We blijven je blogs volgen!
Hartelijke groet,
Hubert en Patricia Keller -
28 Februari 2018 - 11:16
Daan:
Goed bezigg! Veel succes en plezier aankomende weken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
