En haar naam is Purity Norah
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
06 November 2013 | Nederland, Dronten
Weer thuis is herfstig Nederland. De reis verliep vlot, fijn vliegen met de KLM, rechtstreeks en wind mee.
Omdat ik zoveel vragen kreeg over Ruth en haar baby toch nog even een kort log.
Het was moeilijk losweken gisteren. Mijn Ugandese familie is mij zo dierbaar geworden. Deze maand was het contact intenser dan anders omdat er zoveel speelde. Ruth onverwacht moeder en Sam zwaar ziek nog steeds in het ziekenhuis. Jane heeft veel zorgen.
Gisteren heb ik eerst afscheid genomen van deze dappere vrouw. Tranen alom, maar zo dankbaar. Daarna door naar Ruth. Het gaat nog niet goed met haar. Ze is ontslagen uit het ziekenhuis, maar ze is zwak, heeft veel last van hoest, wat uiteraard zeer doet aan haar wond. Ze is nog steeds beduusd wat haar allemaal is overkomen. Toch lijkt ze gelukkig te zijn met haar kleine meid, ze zal een lieve moeder worden. Voor nu moet ze werken aan haar herstel.
Ik heb mijn lieve prinses Norah genoemd. Een zoektocht naar een Engelse naam die ook nog een betekenis heeft wat past in de Ugandese traditie van deze familie; "God is my light."
De familie heeft haar Purity genoemd. Met deze namen moet het helemaal goed komen. Ze heeft veel lieve familieleden die zich over haar zullen ontfermen. Jane is een trotse djadja en auntie Rebecca zorgt vol liefde voor haar en Ruth. Zo bijzonder om hier naast te mogen staan. Zo dankbaar en vereerd dat deze familie mij heeft opgenomen en alles deelt met hun mzungu mama.
Des te moeilijker om deze lieve mensen weer los te laten en ik neem mijn zorg voor hen mee. Liefde brengt hen ver, armoede maakt de zorg. Gelukkig hebben we telefoon zodat het contact er altijd is.
Vervolgens door naar Sam, nog steeds ernstig ziek en erg zorgelijk. Jane gaat dagelijks naar het ziekenhuis om eten te brengen. Een opgave voor deze vrouw die al zoveel zorgen heeft voor al haar kinderen. Dapperheid en veerkracht is kenmerkend voor de Ugandese vrouwen, ik kan er alleen maar vol respect naar kijken. Getekend door lijden, maar nooit klagen, geen tranen van fysieke of emotionele pijn. Doorgaan, kiezen op elkaar en goed zijn voor een ander. Ik neem er een stukje van mee, leer en observeer en word me weer extra bewust van de betekenis van de woorden compassie en dankbaarheid.
Morgen ga ik weer aan de slag met mijn kleuters. Daar zie ik ook weer naar uit. Ik leef vol in twee werelden, dat is mooi, maar ook wel moeilijk. Loslaten en vertrouwen hebben dat alles goed komt, dat mijn lieve prinses in gezondheid op mag groeien. Ik zie uit naar mijn volgende ontmoeting met haar. Dat duurt niet lang.
Dag lieve mensen, tot gauw!
Dank voor jullie betrokkenheid, ook namens Jane, Rebecca en Ruth. Zij weten dat ik door velen gesteund word en hun dankbaarheid hiervoor is enorm.
Liefs, Rixt
-
06 November 2013 - 20:31
Els:
Wat fijn dat je dit met ons deelt en weer terug bent in 'Dronten.
Zoveel meemaken en dan weer omschakelen .................
Alles van je af schrijven heeft zo twee doelen bereikt.
Ik wens je een fijne avond thuis en daarna lekker slapen in je eigen bedje.
Lieve groeten,
Els. -
07 November 2013 - 22:35
Dakini:
Lieve Rixt, wat zal er veel door je heen gaan... twee werelden.. daar en hier en jij ergens tussenin...?
Gun jezelf tijd om net als nu buiten binnen te zijn... Daar is het goed toeven:)) warme knuf vanuit de yurt -
08 November 2013 - 21:11
Jan:
Dag Rixt,
Zuiver licht, dwars door opstapelende wilde wolken in zwart Afrika.Ze kan met jouw ' oma 'zijn een lichtvoetig eneltje worden. Nederland zal wel heel somber en vlak zijn na al die emoties. Je maakt er wel heftige bezoeken van.
Groet,
Jan
-
19 November 2013 - 14:48
Berdine:
Welkom terug !
ik herken het leven in 2 werelden al ga ik niet zo veel naar Afrika als jij. Inderdaad fijn dat er telefoon bestaat en in ons geval facebook.
liefs Berdine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley