Welcome back
Door: Rixt
Blijf op de hoogte en volg Rixt
15 Oktober 2013 | Oeganda, Kayunga
De herfst in Nederland achter gelatend, geniet ik volop van het tropische klimaat in Uganda.
Vandaag hebben we onverwacht een vrije dag, offerfeest voor de moslims. Nu is dit een minderheid in Uganda, maar als er wat te vieren valt en het een vrije dag geeft, doet iedereen vrolijk mee. Je hoort mij niet klagen hoor.
Het weerzien met mijn vrienden, collega’s en kinderen was zoals gewoonlijk weer hartverwarmend. Veel knuffels en handjes die je maar vast blijven houden. Je hart gaat hier vanzelf open.
De afgelopen dagen ben ik op school druk bezig geweest met het organiseren van al mijn Happy Start materialen. Het drukwerk is nu in Ugandese handen en dat geeft een enigszins andere kwaliteit zoals te verwachten was uiteraard. Klagen helpt een beetje, maar er zijn gewoon grenzen aan de kennis en de kwaliteit van apparaten, dus doe je het met wat er maximaal mogelijk is. Henry heeft nog een prachtig visitekaartje voor me ontworpen, dus laat de business nu maar echt beginnen. Alles staat klaar om de scholen op te zoeken en de mensen te enthousiasmeren.
Op school zal ik de komende periode niet veel les gaan geven, tenminste dat is de planning, of ik moet me nog erg gaan vervelen….
We zijn met 4 mzungu’s standby om input te geven, dus dat zit wel snor. Twee stagiaires en Bert met wie ik het guesthouse deel. Dus eenzaam voelen is er niet bij, voorzover ik dat al ooit deed…..
Zaterdag was Kampala dag. Eerst koffie drinken op een typische mzungu markt waar de expats elkaar ontmoeten. Daarna met Eva op boda boda’s (met helm deze keer) door de stad gecrost op zoek naar allerlei materialen voor o.a. pittenzakken. Dat vind je in enorme complexen, met duistere gangen en allerlei kleine ateliertjes waar rammelende machines de dienst uitmaken. Wat een zooi, stank, hitte en drukte. Na van hot naar her te zijn gestuurd hebben we de juiste persoon te pakken. Stoffenwinkels zijn smalle boetiekjes met honderden rollen stof meters hoog gestapeld en een big mama achterin die de dienst uitmaakt. Vier kerels om je heen die je maar wat graag willen bedienen. Een mzungu betekent big business. Dat hebben we dan maar gedaan.
Na een bezoek aan de craftmarket op zoek naar leuke snuisterijen (zijn er nog wensen?) weer uren terug in de rammelende matatu. Moe maar vol leuke, gekke herinneringen over het gestruin in de stad.
Zondag was het parents day op de school in Mukono. Vier oud-leerlingen van de Bondekoschool volgen daar het middelbaar onderwijs. Samen met Eva en Robbert weer uren in rammelbusjes en boda’s onze kinderen opgezocht. Zo leuk om ze weer te zien en te ervaren dat ze zich steeds meer openen en stiekem ook wat klachten uiten.
‘s Middags een uitgebreid bezoek gebracht aan mijn weeshuisje. De waterpomp is in volle werking en er komt stromend water uit de kraan! Hoe fijn is dat? Mensen uit de buurt komen nu water halen en zo verdient Jane een centje bij.
En dan…….lieve mensen….ik word oma. Plotseling en onverwacht diende zich een zwangerschap aan, 8 maanden ver. Nee…niet van mijn mzungudochter, maar mijn Ugandese pleegdochter ze noemt mij haar mzungu mama) blijkt ineens zwanger te zijn. Het arme kind heeft 8 maanden met buikpijn gelopen, naar een kruidenvrouw omdat het een of andere Ugandese aandoening zou zijn waardoor ook de menstruatie uitblijft. Maar na vele bewegingen in de buik kreeg de zus toch wat argwaan en is met haar naar het ziekenhuis vertrokken. Hier werd duidelijk dat het om een zwangerschap ging. Ruth was helemaal in shock. De rest van de familie niet minder. Uit woede en wanhoop heeft de familie haar het huis uitgezet. Ze logeert nu bij haar zus om de gemoederen wat tot bedaren te brengen. Schande alom uiteraard. En…weer een extra mond om te voeden in mijn weeshuis. Toch….na mijn schrik moet ik stiekem toegeven dat ik er wel naar uitkijk om deze kleine spruit te verwelkomen en in mijn armen te nemen. Het komt goed.
Vanmiddag zal ik haar opzoeken en gerust stellen, want ze durft niemand meer onder ogen te komen, en zit vol met schaamte en schuldgevoel.
Lieve mensen, ik ga weer op stap en zal spoedig weer berichten na mijn schoolbezoeken.
Geniet van de vallende blaadjes, de snorrende kachel en brandende kaarsjes....
Zoen, Rixt
Vandaag hebben we onverwacht een vrije dag, offerfeest voor de moslims. Nu is dit een minderheid in Uganda, maar als er wat te vieren valt en het een vrije dag geeft, doet iedereen vrolijk mee. Je hoort mij niet klagen hoor.
Het weerzien met mijn vrienden, collega’s en kinderen was zoals gewoonlijk weer hartverwarmend. Veel knuffels en handjes die je maar vast blijven houden. Je hart gaat hier vanzelf open.
De afgelopen dagen ben ik op school druk bezig geweest met het organiseren van al mijn Happy Start materialen. Het drukwerk is nu in Ugandese handen en dat geeft een enigszins andere kwaliteit zoals te verwachten was uiteraard. Klagen helpt een beetje, maar er zijn gewoon grenzen aan de kennis en de kwaliteit van apparaten, dus doe je het met wat er maximaal mogelijk is. Henry heeft nog een prachtig visitekaartje voor me ontworpen, dus laat de business nu maar echt beginnen. Alles staat klaar om de scholen op te zoeken en de mensen te enthousiasmeren.
Op school zal ik de komende periode niet veel les gaan geven, tenminste dat is de planning, of ik moet me nog erg gaan vervelen….
We zijn met 4 mzungu’s standby om input te geven, dus dat zit wel snor. Twee stagiaires en Bert met wie ik het guesthouse deel. Dus eenzaam voelen is er niet bij, voorzover ik dat al ooit deed…..
Zaterdag was Kampala dag. Eerst koffie drinken op een typische mzungu markt waar de expats elkaar ontmoeten. Daarna met Eva op boda boda’s (met helm deze keer) door de stad gecrost op zoek naar allerlei materialen voor o.a. pittenzakken. Dat vind je in enorme complexen, met duistere gangen en allerlei kleine ateliertjes waar rammelende machines de dienst uitmaken. Wat een zooi, stank, hitte en drukte. Na van hot naar her te zijn gestuurd hebben we de juiste persoon te pakken. Stoffenwinkels zijn smalle boetiekjes met honderden rollen stof meters hoog gestapeld en een big mama achterin die de dienst uitmaakt. Vier kerels om je heen die je maar wat graag willen bedienen. Een mzungu betekent big business. Dat hebben we dan maar gedaan.
Na een bezoek aan de craftmarket op zoek naar leuke snuisterijen (zijn er nog wensen?) weer uren terug in de rammelende matatu. Moe maar vol leuke, gekke herinneringen over het gestruin in de stad.
Zondag was het parents day op de school in Mukono. Vier oud-leerlingen van de Bondekoschool volgen daar het middelbaar onderwijs. Samen met Eva en Robbert weer uren in rammelbusjes en boda’s onze kinderen opgezocht. Zo leuk om ze weer te zien en te ervaren dat ze zich steeds meer openen en stiekem ook wat klachten uiten.
‘s Middags een uitgebreid bezoek gebracht aan mijn weeshuisje. De waterpomp is in volle werking en er komt stromend water uit de kraan! Hoe fijn is dat? Mensen uit de buurt komen nu water halen en zo verdient Jane een centje bij.
En dan…….lieve mensen….ik word oma. Plotseling en onverwacht diende zich een zwangerschap aan, 8 maanden ver. Nee…niet van mijn mzungudochter, maar mijn Ugandese pleegdochter ze noemt mij haar mzungu mama) blijkt ineens zwanger te zijn. Het arme kind heeft 8 maanden met buikpijn gelopen, naar een kruidenvrouw omdat het een of andere Ugandese aandoening zou zijn waardoor ook de menstruatie uitblijft. Maar na vele bewegingen in de buik kreeg de zus toch wat argwaan en is met haar naar het ziekenhuis vertrokken. Hier werd duidelijk dat het om een zwangerschap ging. Ruth was helemaal in shock. De rest van de familie niet minder. Uit woede en wanhoop heeft de familie haar het huis uitgezet. Ze logeert nu bij haar zus om de gemoederen wat tot bedaren te brengen. Schande alom uiteraard. En…weer een extra mond om te voeden in mijn weeshuis. Toch….na mijn schrik moet ik stiekem toegeven dat ik er wel naar uitkijk om deze kleine spruit te verwelkomen en in mijn armen te nemen. Het komt goed.
Vanmiddag zal ik haar opzoeken en gerust stellen, want ze durft niemand meer onder ogen te komen, en zit vol met schaamte en schuldgevoel.
Lieve mensen, ik ga weer op stap en zal spoedig weer berichten na mijn schoolbezoeken.
Geniet van de vallende blaadjes, de snorrende kachel en brandende kaarsjes....
Zoen, Rixt
-
15 Oktober 2013 - 10:44
Lilian:
Ha oma, wat een beeldend verslag! ik zie je al helemaal struinen daar door die stad. Wat een paar pittenzakken al niet teweeg kunnen brengen ;-). Geniet er weer lekker van, maar dat doe je wel zo te lezen. Liefs uit de polder, -
15 Oktober 2013 - 11:08
Mineke:
Lieve rixt, wat een boeiend verslag weer. Je energie en enthousiasme spatten van mijn scherm. Je krijgt er gelukkig ook heel veel voor terug. Veel plezier en succes weer en.........nog omatips nodig?,,, lfs mgp -
15 Oktober 2013 - 11:18
Els:
Wat heb je al weer veel gedaan en meegemaakt in die paar dagen dat je er bent!
Maar lekker genieten van alles wat er nog op je af komt in de komende tijd.
Jij kunt zoveel voor ze betekenen, dat is toch geweldig om dat te kunnen en mogen doen!!
Lieve groet, Els -
15 Oktober 2013 - 11:35
Anna:
Mooi verhaaltje weer mam!
En goed van die helm op de boda boda hihi
liefs xxxx -
15 Oktober 2013 - 12:55
Gijselien:
Hoi Rixt, mooi om te lezen wat je daar allemaal voor elkaar krijgt. Jouw hart is groot genoeg en jouw enthousiasme werkt ook daar vast aanstekelijk. Heel veel sterkte voor Ruth. Voor haar sluit ik af met een citaat van Titus Brandsma ; 'Als het goede maar gebeurt'. Liefs -
15 Oktober 2013 - 19:16
Maarten:
Hee vrouwtje, ik dacht 'je gaat daar heen voor je rust'..... Maar je gaat weer losssss!
Ik ben je fan!
Plezieieieierrr!!! -
17 Oktober 2013 - 22:23
Pa:
Hi Rixt
je eerste berichtje weer met belangstelling gelezen.
Fijn dat alles zo goed gaat!
Veel sterkte met je Oma schap
Groeten: Pa mede Opa en Overopa!! -
19 Oktober 2013 - 16:45
Greet:
Mooi Rixt,wat zullen ze weer blij zijn dat je er bent.
Blijf je volgen.Tuut Greet -
19 Oktober 2013 - 21:16
Ina Smit:
Hoi Rixt,
Wat mooi wat je daar allemaal bereikt, klinkt heel professioneel. Nog tips nodig van een ervaren oma:) Succes met je project.
Groetjes vanuit een regenachtig Dronten,
Ina -
22 Oktober 2013 - 21:08
Annette Kormelink:
Hoi Rixt,
Geweldig dat je dit steeds weer onderneemt en petje af voor wat je daar allemaal doet.
Ook deze keer weer heel veel succes.
Groetjes Henk, Kirsten, Nils en Annette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
